Κεφάλαιο 46- Ας παντρευτούμε.

Μπαίνοντας στο γραφείο του, έκλεισε την πόρτα και την κράτησε κοντά του, ακουμπώντας τον ένα γοφό του στο τραπέζι του γραφείου του. Στεκόταν ανάμεσα στα πόδια του, με τα χέρια του γύρω της. Σήκωσε το κεφάλι της και παρατήρησε μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια του. Σήκωσε το δάχτυλό της για να το αγγίξει, «Δεν κοιμήθηκες καλά χθες το βράδυ;» Δεν μπορούσε να απαντήσει σε αυτό, δεν μπορούσε να πει ότι ήταν ξύπνιος. «Ξύπνησα νωρίς, πολύ νωρίς στην πραγματικότητα. Και μετά δεν μπορούσα να επιστρέψω για ύπνο». "Ω"

« Λοιπόν γιατί είσαι θυμωμένος;»

Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα έκλεισε τα μάτια της, «Κυνηγό, ανοίγεις εκθεσιακό χώρο επίπλων, για μένα! Χρησιμοποιώ ήδη το αυτοκίνητό σας, τον σοφέρ σας. Χρησιμοποιώ τη θέση σου για ύπνο». Έκανε μια παύση κλείνοντας τα μάτια της και μετά άκουσε τη διασκεδαστική φωνή του. «Έτσι είσαι θυμωμένος γιατί χρησιμοποιείς τη θέση μου, το αυτοκίνητό μου, τον οδηγό μου…» «Όχι» Τον έκοψε, «Αυτή η καμπίνα του γραφείου μου ανήκε. Και σήμερα το πρωί κατάλαβα ότι δεν είναι πια δικό μου. Και αυτό από το προσωπικό του γραφείου σας!». «Χμ…» κατάλαβε ο Χάντερ. «Συγγνώμη, ζάχαρη. Έκανα μερικές αλλαγές και μετά έπρεπε να φύγω πριν την άφιξή σας. Στην πραγματικότητα έπρεπε να ρωτήσω και τις δύο, την Αν και την Άβα να μην σας πουν. Γιατί ήθελα να το κάνω μόνος μου». Έγειρε το πρόσωπό της συνοφρυώνοντάς τον, «Πες μου τι;» "Αυτό!" έκανε νόημα προς ένα παρόμοιο τραπέζι με το δικό του, με μια καρέκλα γραφείου. «Ήθελα να μοιραστείς αυτόν τον χώρο μαζί μου». Της χάρισε ένα πρόβατο χαμόγελο ενώ της το έλεγε αυτό. Η Άμπιγκεϊλ έμεινε ήσυχη για μια στιγμή. «Ήταν γραφτό να είναι μια έκπληξη». «Θέλετε να μοιραστώ ΑΥΤΟΝ τον χώρο γραφείου; ΜΑΖΙ ΣΟΥ;» όταν ο Χάντερ έγνεψε καταφατικά δεν ήξερε τι να πει, «Μα Χάντερ δεν θέλω να νιώσεις ασφυξία εξαιτίας μου. Δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό.”