36- Ένας γάμος χωρίς ψεύτικα

Το κεφάλι της ήταν ακόμα τυλιγμένο με τα περιστατικά του πρωινού. Ο Χάντερ είχε επιτέλους αποδεχτεί την πρότασή της.

Όταν ο Χάντερ μπήκε στην κρεβατοκάμαρά του, βρισκόταν στον εαυτό της με ένα μικρό χαμόγελο να παίζει στα χείλη της. Όταν τον είδε, το χαμόγελό της πλύθηκε. «Πρέπει να φύγω. Πρέπει να επισκεφτώ τη Μόλι. Πρέπει να είναι ανήσυχη».

Ο Χάντερ ήρθε και παίρνοντας την στην αγκαλιά του έβαλε το μέτωπό του στο κεφάλι της. Βάζοντας ένα χέρι στο μάγουλό του τον ρώτησε. «Χάντερ, είσαι καλά;» Ο Χάντερ κούνησε το κεφάλι του, «Δεν μπορούσα να κοιμηθώ χθες το βράδυ. Πάμε για ύπνο». Ο Άμπι ξαφνιάστηκε λίγο, «Μα Χάντερ…» «Άμπι, πρέπει να σχεδιάσουμε πολλά πράγματα. Αλλά αυτή τη στιγμή χρειάζομαι έναν καλό ύπνο». Η Άμπιγκεϊλ αθόρυβα, κουνώντας το κεφάλι της. Έδειχνε κουρασμένος. Ένιωθε ενοχές να ανοίγει το δρόμο της στην καρδιά της Ήταν εξαιτίας της.