Κεφάλαιο 4: Έχετε κάποιο πρόβλημα με τον τρόπο που κακομαθαίνω την κόρη μου
Η Γουέντι κατάλαβε αμέσως τι συνέβαινε στο δωμάτιο.
Ο άντρας και η γυναίκα ήταν πιθανότατα σε ραντεβού στα τυφλά και το κοριτσάκι που της κρατούσε το χέρι ήταν η κόρη του άνδρα.
Δεν της άρεσε το ραντεβού του πατέρα της, έτσι την τράβηξε για να τους χαλάσει το υπέροχο δείπνο.
Τώρα που η Γουέντι είχε επιτέλους καταλάβει τα πάντα, ένιωσε έναν έντονο πονοκέφαλο.
Προφανώς δεν περίμενε να είναι σε τέτοια κατάσταση αυτή τη στιγμή.
Καθισμένη οκλαδόν στο επίπεδο με το παιδί, η Γουέντι είπε: «Κοριτσάκι...»
«Μαμά, ξέρω ότι είσαι αδικημένος», τη διέκοψε η νεαρή κοπέλα, προφανώς πολύ μπλεγμένη στην ιστορία που έφτιαξε.
Τότε ξαφνικά, τα μάτια της έγιναν κόκκινα και ρίχτηκε στην αγκαλιά της Γουέντι.
"Ο παππούς και η γιαγιά δεν σε συμπαθούν και δεν θα σου επιτρέψουν να παντρευτείς τον μπαμπά σου. Έτσι, εσύ και ο μπαμπάς μπορείτε να είστε μαζί μόνο κρυφά. Μην ανησυχείτε. Μπορεί να μην τους αρέσεις, αλλά σε αγαπώ, το ίδιο και ο μπαμπάς! Είσαι ο μόνος που αγαπά. Υπόσχομαι ότι οι τρεις μας δεν θα χωρίσουμε ποτέ. Είμαστε μια οικογένεια."
Το φτωχό κορίτσι έκλαιγε στο στήθος της Γουέντι καθώς μιλούσε, βρέχοντας τα ρούχα της με τη ζεστασιά των δακρύων.
Αναμφισβήτητα, η καρδιά της πονούσε καθώς άκουγε τα συναισθήματα του παιδιού.
Τι φτωχό κορίτσι! Ο πατέρας της ήθελε να της βρει θετή μητέρα, αλλά φοβόταν ότι θα της φερόταν διαφορετικά μόλις έβρισκε γυναίκα.
Γι' αυτό ήταν τόσο αδιάφορη για το ραντεβού του πατέρα της.
Συνειδητοποιώντας αυτό, η Γουέντι κράτησε το κοριτσάκι στην αγκαλιά της με αγάπη, χτυπώντας το στην πλάτη για παρηγοριά.
«Αγάπη μου, μην κλαις».
«Γουα... Ουάα...»
Εν τω μεταξύ, στο τραπέζι, το χλωμό πρόσωπο της γυναίκας παραμορφώθηκε σε μια γκριμάτσα δυσαρέσκειας. Αυτό ήταν λογικό. Κανείς δεν θα χαιρόταν να τον αποκαλούσε άσχημο ένα κοριτσάκι.
«Ράιαν...Ξέρω ότι η κόρη σου δεν με συμπαθεί, αλλά είναι πολύ αγενής», είπε η γυναίκα, βόσκοντας το χέρι του άντρα με την παλάμη της.
Στο άκουσμα αυτό, η κοπέλα έκλαψε ακόμη πιο δυνατά. Αλλά η Γουέντι δεν την πείραξε. Αυτό που την ενόχλησε ήταν η δραστική πτώση της θερμοκρασίας του δωματίου.
Σε μια τόσο ζεστή μέρα, ένιωσε ρίγη στη σπονδυλική της στήλη.
«Τι είπες μόλις;»
I Ο άντρας άρχισε επιτέλους να μιλάει.
Η χαμηλή και βαρύτονη φωνή του ήταν απρόσμενα ευχάριστη.
Ωστόσο, έσταζε με μια τόσο τρομακτική αύρα.
Με εμφανή φόβο στο πρόσωπό της, η γυναίκα κατάπιε πριν πει: "Εγώ... Θέλω να πω, ο Precious είναι πολύ αγενής. Ράιαν, η κόρη σου είναι ήδη τεσσάρων. Ήρθε η ώρα να αρχίσεις να την πειθαρχείς."
Ο άντρας έβγαλε το χέρι του από τη λαβή της γυναίκας.
Έπειτα, με αυστηρή φωνή, είπε: "Έτσι κακομαθαίνω την κόρη μου. Έχεις πρόβλημα με αυτό;"
Η γυναίκα έμεινε άφωνη.
"Ράιαν..."
«Μπορείς να φύγεις τώρα!»
Η γυναίκα έμεινε άναυδη.
Της πήρε πολλά μόνο και μόνο για να βγει ραντεβού στα τυφλά με τον Ράιαν Όλιβερ.
Ο άντρας ήταν πολύ άπιαστος με τις γυναίκες.
Αλλά τώρα την έδιωχνε μόνο και μόνο επειδή είπε ότι η κόρη του ήταν αγενής! "Ράιαν..."
«Φύγε από εδώ!»
Βλέποντας πόσο θυμωμένος ήταν, η γυναίκα έτρεμε αμέσως.
Δεν τόλμησε να πει τίποτα περισσότερο και αντ' αυτού άρπαξε γρήγορα τα πράγματά της πριν βγει από το VIP δωμάτιο.
Καθώς η γυναίκα περνούσε από τη Γουέντι, την κοίταξε άγρια.
Αν και η Γουέντι το είδε, το αγνόησε και αντ' αυτού έτριψε τη μύτη της αθώα.
Πάταγος! Ένας θλιβερός ήχος αντηχούσε σε ολόκληρο το δωμάτιο, σηματοδοτώντας ότι η πόρτα είχε κλείσει.
Η Γουέντι ήταν έτοιμη να παρηγορήσει το κοριτσάκι όταν ο άντρας γύρισε ξαφνικά, αποκαλύπτοντας το πρόσωπό του.
Αμέσως, η καρδιά της Γουέντι χτύπησε! Τι όμορφος άντρας! Φορούσε ένα jet-black κοστούμι, δίνοντας έμφαση στους φαρδιούς ώμους και τη στενή του μέση.
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Wendy, ήταν περίπου 6 πόδια ύψος.
Ανέβηκε από πάνω της τόσο εύκολα που η Γουέντι ένιωσε ξαφνικά μικρή.
Τα αιχμηρά σαγόνια του, τα πυκνά μαύρα φρύδια και τα σκούρα μάτια του, όλα τόνιζαν το καλογραμμένο πρόσωπό του.
Τη στιγμή που τα φρύδια του έσμιξαν, η Γουέντι συνειδητοποίησε πόσο έγκυρος και δεσποτικός ήταν.
Αλλά περισσότερο από αυτό, νόμιζε ότι του φαινόταν παράξενα οικείος! Αν είχε ξαναδεί έναν τόσο όμορφο άντρα, σίγουρα δεν θα έπρεπε να τον είχε ξεχάσει.
Ενώ ήταν αναστατωμένη με αυτές τις σκέψεις, ο άντρας μίλησε ξαφνικά.
Η φωνή του ήταν χαμηλή και γεμάτη προειδοποίηση.» Πρέσιους Όλιβερ.
"Ναι, μπαμπά, έρχομαι!"
Το κοριτσάκι απάντησε χαρούμενα και πήδηξε από την αγκαλιά της Γουέντι. Εν τω μεταξύ, η Γουέντι κοίταξε κάτω και είδε ότι τα δάκρυα ήταν ακόμα στο πρόσωπο της μικρής.
Και παρόλο που υποτίθεται ότι ήταν λυπημένη, το παιδί είχε ένα χαμόγελο στα χείλη της.
'' Απλώς έπαιζε;'' σκέφτηκε μέσα της η Γουέντι, σοκαρισμένη με το πόσο γρήγορα άλλαξε την έκφρασή της το κορίτσι.
«Έλα εδώ», πρόσταξε ο άντρας χωρίς συγκίνηση.
Το κοριτσάκι έτρεξε και κράτησε το πόδι του άντρα λιακώς.
"Μπαμπά, μην θυμώνεις. Δεν είχα σκοπό να χαλάσω το ραντεβού σου. Αλλά είπες ότι θα ζητούσες τη γνώμη μου πριν βρεις μαμά για μένα. Αυτή η γυναίκα είναι τόσο άσχημη! Δεν σου αξίζει καθόλου! Κοίτα την! Ήταν το μόνο της πρώτο ραντεβού μαζί σου, κι όμως ήδη τόλμησε να με μαλώσει. θα μου φερθεί καλά αν κρίνω από τη συμπεριφορά της μόλις τώρα;"
«Τότε τι θέλεις;»
«Μου αρέσει αυτή η κυρία!»
Το κοριτσάκι ξαφνικά έδειξε τη Γουέντι, κάνοντας τον Ράιαν να στρέψει όλη του την προσοχή στο τελευταίο.
Τη στιγμή που την είδε, μια λάμψη διασκέδασης πέρασε από τα βαθιά μάτια του.
Όμως έμεινε μόνο για λίγα δευτερόλεπτα καθώς τα φρύδια του έστριψαν σφιχτά.
Γιατί φαινόταν να είναι τόσο εχθρικός απέναντί της; "Ο φίλος μου με περιμένει. Δεν θα σε ενοχλήσω. Αντίο."
Είπε η Γουέντι, ετοιμαζόμενη να φύγει καθώς ένιωθε ότι δεν ήταν πολύ φιλόξενος. Ο άντρας ήταν σιωπηλός, αλλά η κόρη του δίσταζε να αφήσει τη Γουέντι να φύγει.
«Αντίο, όμορφη θεία!» είπε ανυπόμονα η κοπέλα κουνώντας τα μικροσκοπικά της χέρια.
"Αντίο!"
Μόλις έφυγε η Γουέντι, τα μάτια του Ράιαν έγιναν πιο κρύα.
Το κοριτσάκι είχε συνηθίσει εδώ και καιρό το ψυχρό πρόσωπο του πατέρα της, οπότε δεν τρόμαξε καθόλου.
"Ποιος σε έφερε εδώ;"
ρώτησε ο Ράιαν, αναρωτούμενος πώς στο διάολο βρέθηκε η κόρη του εκεί.
«Θείος Λουκ!»
Το κοριτσάκι απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό.
Έξω από το VIP δωμάτιο, ο Λουκ Όλιβερ δεν μπορούσε να μην σπρώξει την πόρτα μόλις αποκαλύφθηκε.
"Πολύτιμος Όλιβερ! Έχεις συνείδηση; Δεν είπες ότι ήσουν ο πιο κοντινός μου και με αγαπούσες περισσότερο; Γιατί με το είπες στον μπαμπά σου; Κακό κορίτσι! Δεν θα σε ξαναβγάλω για πλάκα!"
«Θείο Λουκ, μην είσαι έτσι...»
"Χαμπ!"
Ο Λουκ Όλιβερ γύρισε το κεφάλι του αλαζονικά και την αγνόησε.
Αλλά μετά, ο Precious ανέβηκε στον μηρό του Luke.
Φοβούμενος ότι θα πέσει, ο Λουκ έπιασε βιαστικά τους γλουτούς της ενώ εκείνη τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και του έδωσε ένα φιλί.
"Χαμπ! Μη νομίζεις ότι ένα φιλί μπορεί να αναπληρώσει αυτό που έκανες!"
Το κοριτσάκι γούρλωσε τα μάτια της, γύρισε το κεφάλι της και τον φίλησε ξανά και ξανά στα μάγουλά του. Μη μπορώντας πια να αντισταθεί στη χαριτότητά της, ο Λουκ χαμογέλασε πλατιά.
«Αυτό είναι το καλό μου κορίτσι!»
Με αυτό, όλοι συνέχισαν το δείπνο τους στην αίθουσα VIP.
Η Precious, ένα τυπικό τεμπέλικο κορίτσι που ήταν, αποκοιμήθηκε αμέσως μετά το γεύμα της.
Ο Ράιαν έβγαλε γρήγορα το σακάκι του και την τύλιξε στην αγκαλιά του, κοιτάζοντας την κόρη του με απαλά μάτια - πολύ διαφορετική από τη συνηθισμένη του έκφραση.
Ωστόσο, όταν έστρεψε το βλέμμα του στον Λουκ, τα μάτια του είχαν επιστρέψει στο κρύο ως συνήθως. Η καρδιά του Λουκ βούλιαξε αμέσως.
'' Ανάθεμα! Πώς θα μπορούσε να μας φερθεί διαφορετικά; Είμαι ο αδερφός του!» σκέφτηκε μέσα του ο Λουκ.
"Λουκ!"
"Ναι;"
"Λάβετε κάποιες πληροφορίες για εκείνη τη γυναίκα! Τις χρειάζομαι μέσα σε μια ώρα!"
«Η γυναίκα που τραβήχτηκε σε αυτό το δωμάτιο μόλις τώρα;»
ρώτησε ο Λουκ, μπερδεμένος γιατί ο αδερφός του ήθελε να μάθει ποια ήταν αυτή η γυναίκα.
Αλλά αφού κατάλαβε κάτι, πρόσθεσε: «Υποψιάζεσαι ότι πλησίασε επίτηδες την κόρη σου και τη χρησιμοποίησε για να μπλέξει μαζί σου;».