Hoofdstuk 6

De volgende dag had Qin Ming geen les in de ochtend. Na een bad was hij eindelijk van de ranzige geur op zijn lichaam af.

Daarna pakte hij zijn spullen en ging naar de bibliotheek om het macro-economische rapport te schrijven.

Er waren veel mensen in de bibliotheek. Niet iedereen kwam immers naar de universiteit om te dollen of anderen te betalen om examens voor hen te doen, zoals Yang Wei en Li Meng deden.

Qin Ming stortte zich al snel op zijn werk nadat hij was gaan zitten. Maar af en toe moest hij zijn stoel verlaten om boeken te pakken of wat informatie door te nemen.

Tot zijn verbazing zag hij, toen hij op een gegeven moment terugging naar zijn stoel, een prachtige taart op zijn tafel staan.

Hij keek om zich heen en zag dat niemand naar hem gluurde. Hij kon het niet helpen zich af te vragen wie hem die dure taart zou hebben gegeven.

Is dit van Nie Haitang? We hebben gisteren een goed gesprek gehad. Mist ze me al?

Qin Ming had in feite zijn ontbijt niet genomen. Omdat de taart op zijn tafel stond, nam hij er zonder veel na te denken twee happen van. De taart was niet te zoet of vies en smaakte hemels.

In minder dan geen tijd had Qin Ming hem al opgegeten. Om de kruimels en stukjes niet te verspillen, likte hij zelfs de plastic onderkant af.

Opeens kwam er een mooi meisje aanlopen en schreeuwde: "Ah! Mijn gouden botercake! Wie ben jij? Waarom eet je mijn cake?"

Qin Ming was geschokt. Is de taart niet een cadeau voor mij?

Het meisje wees boos naar Qin Ming, "Je likt nog steeds aan dat ding? Ben je zo arm dat je het eten van anderen moet stelen? Ik heb nog nooit zo'n loser als jij gezien!"

Qin Ming schaamde zich, dus legde hij snel uit: "Eh... Nee... Nou... Dit is een misverstand. Eigenlijk, ik..."

" Eigenlijk ben je zo arm dat je niet eens geld hebt om ontbijt te kopen. Er verscheen ineens een taart uit het niets, dus die heb je gewoon opgegeten, toch?" Een man naast hen grijnsde.

Qin Ming fronste zijn wenkbrauwen. Is dit niet Zhao Fugui uit mijn klas?

Zhao Fugui kwam uit een rijke familie en had een goede relatie met Yang Wei. Hij was een erg arrogante man die altijd neerkeek op Qin Ming. Hij lachte zo blij toen Qin Ming gisteren werd uitgelachen om zijn lichaamsgeur.

Zhao Fugui's assistent, "Mevrouw, deze gast komt uit onze klas. Zijn familie is erg arm, dus hij moet elke dag parttime werken. Hij komt altijd te laat voor de les en heeft geen tijd om zich om te kleden. In plaats van te studeren, komt hij hier om het ontbijt van anderen te stelen. Hij is zo schaamteloos."

Het meisje toonde een walgende blik op haar gezicht toen ze dat hoorde: "Tsk, tsk, tsk."

De studenten die rustig hun huiswerk maakten, werden afgeleid door de toespraak van Zhao Fugui. Ze keken allemaal omhoog om naar Qin Ming te kijken.

“ Wat een eikel! Hij steelt andermans taart.”

“ Omdat hij zo arm is, moet hij gewoon gaan werken. Waarom studeren?”

“ Is hij niet de man die er gisteren achter kwam dat zijn vriendin hem had bedrogen toen hij in de cafetaria werkte?”

“ Hehe, arme mensen zijn zo gierig. Geen wonder dat hij gedumpt wordt.”

Iedereen begon te roddelen over Qin Ming.

Qin Ming nam niet de moeite om Zhao Fugui te weerleggen. Hij legde het meisje uit: "Mevrouw, de taart stond op mijn bureau. Dus ik dacht..."

Het meisje werd meteen woedend: "Uw bureau? Durft u dat nog steeds te zeggen? Ik heb hem hier duidelijk neergezet. Hij staat zo ver van uw huis. Kijk, mijn glas staat er nog steeds. Weet u dat die gouden botercake elke dag maar beperkt op voorraad is? Eén stuk kost meer dan 100. Zelfs als u het geld hebt, kunt u hem misschien niet kopen. Weet u hoe lang ik in de rij heb gestaan?"

Qin Ming wist dat er iets mis was toen hij dat hoorde. Als de taart oorspronkelijk niet op mijn bureau stond, wie heeft hem dan hier neergezet?

Hij keek naar Zhao Fugui, die zijn best deed om zijn lachen in te houden.

Helaas was er geen CCTV in de zelfstudieruimte. Anders had Qin Ming de waarheid kunnen achterhalen en zijn onschuld kunnen bewijzen.

Hij schudde zijn hoofd, pakte zijn portemonnee en zei: "Juffrouw, ik betaal u terug voor de taart."

Maar nadat hij al het geld dat hij had twee keer had geteld, waren er nog maar 67 over. De bankbiljetten waren allemaal erg vuil en het geld was duidelijk niet genoeg voor compensatie.

Zhao Fugui barstte in lachen uit toen hij dat zag: "Wahhahha... deze arme man is zo zielig."

Andere studenten lachten ook.

“Hij ontkent dat hij de taart van het meisje heeft opgegeten. Dan wil hij haar terugbetalen, maar heeft geen geld. Wat een grap!”

“ Hé, is dat Chen Muling van de business school? Ik hoorde dat ze een pittige rijke meid is met een vurig temperament.”

“ Misschien is dit een nieuwe truc om een meisje te versieren. Jammer dat het niet werkt bij Chen Muling. Hahaha!”

" Als ik hem was, zou ik een gat graven en me erin verstoppen."

“ Die gast is zo dikhuidig.”

Chen Muling flipte toen ze hoorde dat iemand haar naam noemde, "Je hebt er niet eens 100 bij je? Ongelofelijk! Hoe kun je zo arm zijn? En je wilt nog steeds niet toegeven dat je mijn taart hebt opgegeten? Je bent gewoon walgelijk."

Qin Ming schaamde zich nogal omdat hij haar taart echt had opgegeten. Hij had nog meer dan 400 duizend op zijn kaart staan, dus zei hij: "Mevrouw, ik heb niet genoeg geld. Ik kan de rest via WeChat naar u overmaken."

Qin Ming gaf het geld vervolgens aan Chen Muling. Onverwachts stak ze haar hand boos omhoog en duwde het geld van de grond. Haar gezicht werd rood toen ze schreeuwde: "Denk je dat ik geen geld heb? Ik ben niet zoals jij, loser! Ik heb nog nooit een tes gebruikt die lager zijn dan 100 en ik wil jouw smerige geld niet!"

Chen Muling deed twee stappen achteruit in afschuw terwijl ze Qin Ming bleef bashen, "Vergeet het maar. Je hoeft me niet terug te betalen. Ik heb genoeg van je. Het zijn er maar 100. Ik zal het zien als een aalmoes die aan een bedelaar is gegeven."

Qin Ming gaf haar geen schuld, want zij was ook het slachtoffer. De dader was Zhao Fugui die haar taart expres op zijn bureau zette.

Jammer dat hij geen bewijs had om dit te staven.

Op dat moment kwam er een vrouwelijke docent naar hen toe en berispte hen: "Wat is er toch met al dat lawaai? Dit is de bibliotheek. Blijf stil of ga naar buiten."

Chen Muling verhief haar stem en klaagde bij de docent: "Mevrouw, deze man had geen geld om ontbijt te kopen, dus stal hij het mijne. Hij ontkende het zelfs toen hij betrapt werd."

Qin Ming boog zich voorover om zijn geld van de grond te rapen.

Hij verdedigde zichzelf en zei: "Meester, dat heb ik niet gedaan. De taart stond op mijn bureau toen ik terugkwam. Ik dacht dat iemand hem aan mij had gegeven."

Chen Muling plaagde hem woedend: "Kom op! Ik heb de bon. Je hebt de taart opgegeten en je geeft het nog steeds niet toe? Je bent zo'n gierigaard. Eigenlijk interesseert de taart me niet. Maar ik kon mijn woede echt niet onderdrukken toen ik je zag. "

Ze was erg verrast toen ze zag dat Qin Ming een paar munten van de grond opraapte. Mijn hemel! Niemand zal een papiertje van de grond oprapen, laat staan een muntje. Hoe arm is deze man?

De docent baseerde zijn betoog op de woorden van Chen Muling.

Ze wuifde met haar hand naar Qing Ming en zei: "Dit is de eerste keer dat ik zo'n schaamteloze daad hoor! Zelfs als je arm bent, mag je jezelf niet vernederen door te stelen. Pak nu je spullen en ga hier weg. Je mag een maand lang de bibliotheek niet in."

Qin Ming kon niet vechten met de docent om te bewijzen dat hij onschuldig was, dus hij kon alleen doen wat ze zei.

Zhao Fugui keek Qin Ming zelfvoldaan aan en trok een gezicht naar hem. Daarom was Qin Ming er nog zekerder van dat Zhao Fugui de taart stiekem op zijn bureau had gezet toen hij een boek ging halen.

Hij voelde zich zo verbolgen dat hij uit de bibliotheek werd gezet vanwege een onterechte beschuldiging.

Zhao Fugui, ik laat je een dosis van je eigen medicijn proeven!

Qin Ming pakte zijn telefoon en stuurde een sms naar Song Ying die in Yun Shan Villa was: Ik heb een klasgenoot genaamd Zhao Fugui. Ik wil dat je hem een lesje leert en zijn rechterhand breekt. Hij is nu in de bibliotheek.

Song Ying antwoordde onmiddellijk: Ja, jonge meester.

Nadat hij het bericht had verstuurd, zag Qin Ming Zhao Fugui met een van zijn handlangers de bibliotheek uitlopen.

Zhao Fugui lachte hem uit, "Hahaha, Qin Ming. Jij stuk stront! Ik wed dat je erachter bent gekomen dat ik het heb gedaan, toch? Bingo! Ik ben het! Hahaha!"

Zhao Fugui liet een wilde en minachtende lach horen. Hij trok zelfs gekke gezichten en schudde zijn kont om Qin Ming woedend te maken.

Qin Mings gezicht werd koud toen hij Zhao Fugui confronteerde, "Ik heb geen wrok tegen je. Waarom heb je me dat aangedaan? Wil je Yang Wei wreken?"

Zhao Fugui grijnsde, "Hahaha, loser! Weet je niet dat jij de bron bent van mijn vreugde op de universiteit? Kijk eens wat je nu draagt en gebruikt. Het is zo grappig en ordinair. Maar voor mij ben je geweldig entertainment. Het is zo leuk om met een arme lul als jij te rotzooien. Ja, ik heb een grap met je uitgehaald, dus wat? Denk je dat je me terug kunt pakken? Je bent gewoon een stuk stront. Ik kan met je doen wat ik wil. Je zag er zo beschaamd uit net toen je een stapel kleine biljetten tevoorschijn haalde en besefte dat je niet genoeg geld had. Hahaha! Dit is een grap. Je hebt nog geen 100 bij je. Hahaha!"

Zhao Fugui en zijn maatje lachten hardop. Hij bewoog zelfs zijn gezicht naar dat van Qin Ming en daagde hem uit, "Is er iemand boos? Sla me dan gewoon. Lafaard! Loser! Hahaha! Waar wacht je nog op? Omdat je weet dat een arme kerel als jij het zich niet kan veroorloven om een rijke kerel als ik te beledigen? Hehe, ik vind het vooral leuk om te zien als een lul als jij boos wordt. Ik laat je me slaan en jij durft het niet? Wat een watje!”

Qin Ming kon het niet meer verdragen en wilde Zhao Fugui een flinke klap geven.

Swoosh!

Op dat moment maakte een zwarte Mercedes-Benz MPV een scherpe bocht, waarbij hij een paar bandensporen op de weg achterliet en vlak voor hen tot stilstand kwam.

De deur sprong open en een sterke arm greep Zhao Fugui bij de halsband en trok hem de auto in.

Boom!

De motor brulde toen de Mercedes-Benz wegreed. Nadat hij ongeveer tien meter verderop was gereden, klonk er een stem uit de auto: "Wie ben jij? Mijn vader is... Ahhhh! Mijn hand!"

Kort daarna ging de deur weer open terwijl de Mercedes-Benz nog reed. Zhao Fugui werd uit de auto geslingerd voordat deze weg scheurde.

Alles gebeurde in minder dan tien seconden.

Het gezicht van Zhao Fugui's sidekick werd wit als een laken. Nadat hij zichzelf had verzameld, rende hij er snel naartoe, "Broeder Fugui, broeder Fugui, gaat het goed met je? Help! Help!"

Tegelijkertijd ontving Qin Ming een bericht en drie foto's van Song Ying.

De eerste foto toonde Zhao Fugui's verbaasde gezicht toen hij in de auto werd getrokken. Op de tweede foto was een gespierde man te zien die Zhao Fugui's rechterhand afbrak. Op de derde foto was te zien dat Zhao Fugui uit de auto werd gegooid.

Ten slotte was er de boodschap van Song Ying die luidde: Jonge meester, missie volbracht.

Een flauwe glimlach kroop over Qin Ming's gezicht. Song Ying is behoorlijk efficiënt.

Net toen Qin Ming zijn telefoon wilde wegleggen, kreeg hij een ander bericht: Qin Ming, kom vandaag naar het badmintonveld voor de activiteiten.

Qin Ming fronste. Wil je dat ik weer voor je haal en breng? Echt niet!

Hij antwoordde dus alleen dat hij niet vrij was.

Nadat hij de telefoon neerlegde, trilde hij weer. Het was een bericht van Nie Haitang: Kom erbij. Het wordt leuk.