บทที่ 6

ฉันมองเข้าไปในดวงตาที่เป็นศัตรูของเอเดรียน โดยสงสัยว่าทำไมเขาถึงดูถูกฉันนัก แม้ว่าฉันจะให้โอกาสเขาเป็นอิสระจากฉันก็ตาม

“ปล่อยมือของเธอ” อัลฟ่า ลูคัสพูดด้วยน้ำเสียงโกรธจัด

“แต่ดา-”