Κεφάλαιο 20
“ Καλώς ήρθες μαμά!” Η καμαριέρα μας χαιρέτησε καθώς περνούσαμε από το διάδρομο. Ακριβώς τότε είδα τον Βήτα να κατευθύνεται προς το μέρος μας με ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό του που έφτασε στα μάτια του. Είναι περίεργο, δεν ήξερα ότι ήξερε να χαμογελάει έτσι.
« Μωρό μου!» Η Αμάντα έτρεξε κοντά του και πέταξε πάνω του και εκείνος τύλιξε αμέσως τα χέρια του γύρω από τη μέση της και της έδωσε ένα βαθύ φιλί.
« Άγιος! Αγιος! Σκατά!!! Τι βλέπουν τα μάτια μου;». Στάθηκα εκεί σοκαρισμένος και τα κοιτούσα. Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι αυτοί οι δύο είναι μαζί, δηλαδή αν είναι.