rozdział-151

Damien

Stając ponownie przed drzwiami sypialni, po sprawdzeniu Neah, widzę, że Raven już dawno zniknęła.

Nie powinienem był jej całować. Mogła smakować niesamowicie, ale nie powinienem był pozwolić sobie na taki stan rzeczy. Nie mogłem zmusić się do odrzucenia jej, jeszcze nie. Może nie chciałem, nie naprawdę. Chociaż ona w końcu zacznie mnie nienawidzić. Mallory skrada się po schodach w moją stronę. Jej usta zacisnęły się w cienką linię, która stopniowo przerodziła się w uśmiech, gdy zbliżała się do mnie. „Myślisz, że porozmawia ze mną, jeśli tu będziesz?” pyta z nadzieją, zerkając na drzwi. „Mallory, już to przerabialiśmy”.