Rozdział 320 Wspomnienia z dzieciństwa

„Nie myśl za dużo, okej? Po prostu mnie posłuchaj!” Chociaż Makai krzyczał na Whitney, w głębi duszy nadal jej żałował. Nadal pamiętał pierwszy raz, kiedy się spotkali. Tego dnia jego rodzina poszła do sierocińca, aby adoptować Whitney. Miał wtedy zaledwie dziesięć lat.

W tym czasie Whitney była jeszcze dzieckiem, miała pięć lat. Pierwszą rzeczą, jaką zapamiętał, były jej czerwone i pulchne policzki, przez co wyglądała bardzo uroczo. Stojąc w grupie dzieci, wyglądała na bardzo zdezorientowaną. Wpatrując się w morze dziwnych dzieci w jej wieku, nie potrafiła w ogóle okazać ekscytacji. Zamiast tego patrzyła spokojnym wzrokiem na niego i jego rodziców. To właśnie to spojrzenie uderzyło Makai'a. Wskazał w kierunku Whitney i uparcie nalegał, żeby zabrali ją do domu.

Makai faworyzował Whitney, rozpieszczał ją i kochał odkąd była mała. Chociaż często na nią krzyczał, robił to dla jej dobra. Podjął środki ostrożności, aby Whitney nie myślała, że jest sierotą i zawsze traktował ją z większą troską i uwagą niż jego rodzice. Z czasem uczucia Makai'a do Whitney stały się skomplikowane. Dlatego, gdy Whitney odeszła bez pożegnania po swoich urodzinach, złamało mu to serce. Nie zrobił nic, gdy zniknęła i nawet jej nie szukał.