Rozdział 259 Tajemnica ponad dwudziestu lat

„Moja córka... Moje dziecko!” Selina krzyknęła podekscytowana i mocno trzymała Lynn w ramionach. Wcześniej widziała Lynn tylko w telewizji. Ale teraz była tak szczęśliwa, że w końcu trzymała Lynn w ramionach. Łzy zamgliły jej oczy, ale to jej nie przeszkadzało. Teraz obchodziła ją tylko Lynn. Nie widziała Lynn od ponad dwudziestu lat i bardzo za nią tęskniła. A łzy w jej oczach były teraz łzami radości.

Lynn po prostu pozwoliła Selinie ją trzymać. Jej myśli były całkowicie skupione na rozmowie między Clayem i Seliną. Potem powoli odepchnęła Selinę, spojrzała na Claya i z goryczą zapytała: „Jeśli ona jest moją matką, to kto jest moim ojcem?”

„Lynn, przepraszam. Jestem twoim ojcem. Proszę, wybacz mi” – powiedział Clay, trzymając ją za rękę. Ból na jej twarzy rozdarł mu serce.