Rozdział 699

Sophia złapała oddech, wracając do pokoju niczym przestraszony biały królik. Kiedy zakryła swoje czerwone usta, mogła myśleć tylko o chłodnych, ale dominujących pocałunkach mężczyzny, co było daleko poza jej akceptowalną granicą.

Wrażenie, jakie Arthur jej dał, było wstrzemięźliwością – czy też była to jej iluzja? Wcześniej wspomniał nawet, że chciał się jej odwdzięczyć swoimi metodami, więc podejrzewała, że miał na myśli, by oddała mu się.

Stał przed ścianami okiennymi z jedną ręką w kieszeni. Ubrany w czarny strój od stóp do głów, miał twardą postawę, a jego spojrzenie odzwierciedlało wyraz twarzy jego zimnej, przystojnej twarzy. Nie pomagał też fakt, że jego oddech stał się odrobinę niestabilny. Mam uczucia do Sophii? Co, do cholery, się dzieje?!