Rozdział 4

W QR International Group, tajemniczy zespół zakupów przejęć negocjował w sali konferencyjnej z właścicielem Jackiem. Ten ostatni ostatecznie podpisał umowę przejęcia za cenę 10 miliardów dolarów.

Na razie nikt nie wiedział, że szef QR International Group uległ zmianie. Mężczyzna w średnim wieku, który wyszedł z sali spotkań, w której odbywało się przejęcie, wyjął telefon i poinformował mężczyznę po drugiej stronie, mówiąc: „Młody Panie Elliot, przejęcie zostało pomyślnie zakończone i zostałeś teraz prezesem QR International Jewelry Group.”

„Rozumiem,” – Odpowiedział delikatnie mężczyzna po drugiej stronie.

Aby spełnić obietnicę złożoną babci i dotyczącą ściągnięcia Anastasi, Elliot wydał 10 miliardów na przejęcie firmy, w której pracowała.

Tylko Anastasia mogła odrzucić propozycję ślubu, więc przy okazji musiał pokazać babci, co zrobił. Wciąż jednak nie było wiadomo, czy w końcu uda mu się poślubić Anastasię.

Elliot miał nadzieję, że Anastasia go odrzuci. Przecież każde dobre małżeństwo musiało opierać się na fundamencie wzajemnego zainteresowania emocjonalnego. W przeciwnym razie wspólne życie bez miłości w związku nie miałoby sensu.

Również Anastasia nie zdawała sobie sprawy, że jej szef się zmienił.

W ciągu następnych kilku dni znalazła w pobliżu prywatne przedszkole dla swojego syna i go tam zapisała, aby mogła swobodnie pracować. Małego chłopca zaciekawiła nowa szkoła, więc z torbą na plecach wziął nauczycielkę za rękę i pobiegł do klasy.

„Czy to twój syn? Jest taki przystojny! Nigdy nie widziałam tak przystojnego chłopca” – Skomentowała ze zdumieniem inna matka.

Anastasia zacisnęła usta i uśmiechnęła się; jako matka była naturalnie szczęśliwa, gdy ktoś pochwalił urodę jej syna.

W Bourgeois Anastasia przyszła do pracy pierwszego dnia. Jako projektantka przysłana przez dział projektowy cieszyła się wieloma przywilejami. Na przykład miała wydzielone biuro i zdolną asystentkę. Co więcej, projektowała wyłącznie na zamówienie dla wybranych, a nie dla mas.

Był to również jeden z wyjątkowych atutów QR International Group – każdy klient miał dożywotnią niepowtarzalną dopasowaną usługę.

Asystentka Anastazji nazywała się Grace Ellis. Była młodą, energiczną, mądrą i zdolną kobietą.

– Anastazjo, twoja kawa. Grace przyniosła kawę.

"Dziękuję." Anastazja skinęła głową.

Niecałe 2 minuty później Grace ponownie zapukała do drzwi. „Anastasio, kierownik powiedział, że spotkanie odbędzie się o 15:00 i będzie tam sam szef, więc bądź przygotowana”.

Punktualnie o 15:00 Anastasia usiadła na swoim miejscu w sali konferencyjnej. Na sali było wielu ważnych członków Bourgeois, więc wydawało się, że było to spotkanie dużej firmy.

Kiedy Anastasia to sprawdzała, niechcący napotkała parę bystrych oczu seksownej kobiety po dwudziestce. Na jej plakietce było napisane: Główna projektantka Alice.

Anastasia natychmiast zrozumiała. Bycie projektantem z pewnością wiąże się z dużą rywalizacją. Dlatego w tej branży nie było tzw. przyjaciół, a jedynie rywale w konkurencji. Ponieważ została przeniesiona z zagranicy, normalne było, że nie była lubiana przez innych.

W tym momencie zza drzwi dobiegły kroki, wciąż nadchodzących ludzi. Następnie drzwi sali konferencyjnej zostały otwarte i pierwszą osobą, która weszła, był wysoki mężczyzna o wyprostowanej sylwetce, ubrany w dobrze skrojony garnitur. Miał kanciaste rysy i emanował silną aurą. Po wejściu podszedł do głównego krzesła i usiadł.

Bez konieczności wypowiedzenia słowa, jego majestatyczna aura sprawiła, że wszyscy rozpoznali jego wpływową tożsamość.

Kiedy wszyscy go spostrzegli na honorowym miejscu, natychmiast zapadła cisza.

Dlaczego głównym szefem jest dziś inny?

Projektantki na widowni były zaskoczone i podekscytowane, czując motyle w brzuchu, gdy patrzyły na przystojnego mężczyznę.

Jeśli chodzi o Anastasię, ona również była zaskoczona. Czy szefem Bourgeois nie jest ktoś po pięćdziesiątce? Dlaczego ten człowiek jest taki młody?

W tym momencie wiceprezes firmy Larry Young delikatnie zakaszlał. „Pozwólcie, że przedstawię wam wszystkim pana Elliota Presgrave’a. Jest on obecnie dyrektorem generalnym i prezesem QR International Group. Od tej chwili przejmie wszystkie sprawy Bourgeois. Proszę wszystkich o ciepłe powitanie”.

Na widowni rozległo się nagłe zbiorowe westchnienie.

Elliot Presgrave?

Kupił QR Jewelry Group?

Podczas gdy inni osłupieli z szoku i zdezorientowania, Anastasia natychmiast podniosła głowę i spojrzała na mężczyznę, o którym mówiomo, który, tak się złożyło, również na nią patrzył.

Elliot miał parę niezwykle głębokich oczu, ostrych jak oko orła, więc inni nie mieli nawet odwagi na niego spojrzeć. Anastasia miała jednak odwagę i prawdopodobnie domyśliła się, dlaczego ten mężczyzna się tu pojawił.

Czy to możliwe, że dopóki nie przyjmę spłaty od Rodziny Presgrave, nadal będą się wokół mnie pojawiać? Czy nie wyraziłam się wystarczająco jasno?

„Zacznijmy spotkanie! Będziesz przewodniczyć spotkaniu,” – Elliot cofnął wzrok i powiedział do Larry'ego stojącego obok niego.

Obecne kobiety były tak podekscytowane, że ich spojrzenia błyszczały. Treść spotkania nie była w ogóle istotna, gdyż po prostu patrzyły z fascynacją na Elliota.

Ten człowiek naprawdę emanował niezrównaną wyższością od stóp do głów, a ponadto był niezwykle bogaty. Był zatem mężczyzną, o którym marzyła każda kobieta w kraju.

Anastasia również nie słuchała treści spotkania, bo była roztargniona. Kiedy od czasu do czasu podnosiła wzrok, zauważała, że mężczyzna na nią patrzy, co sprawiało, że czuła się niekomfortowo.

Wkrótce odkryli to wszyscy uczestnicy spotkania. Dlaczego Elliot patrzył tylko na Anastasię w samotności? Czy dlatego, że była młoda i piękna? Od razu wszystkie kobiety spojrzały na nią z zazdrością. Wyglądało na to, że szczególne traktowanie jej przez Elliota rozzłościło je.

Anastasi naprawdę chciało się krzyczeć i powstrzymać Elliota od patrzenia na nią. Mimo to nadal to znosiła. Chciała po prostu dokończyć spotkanie i wyjść, nie chciała już dłużej zostawać w tej firmie, ale kiedy przypomniała sobie, że właśnie podpisała 5-letni kontrakt, zabrakło jej słów.

Po pewnym czasie spotkanie wreszcie dobiegło końca.

Anastasia jako pierwsza wybiegła z sali konferencyjnej. Wróciła do biura zdenerwowana. W tym momencie rozległo się pukanie do drzwi jej biura. Gdy tylko się odwróciła, Elliot pchnął drzwi i wszedł. Natychmiast spojrzała na niego gniewnie, zirytowana jego obecnością.

– "Czy jest coś, czego potrzebujesz, prezesie Presgrave?" Anastasia usiadła na krześle, wyglądając na nieco zniecierpliwioną, i nie okazała mu takiego szacunku, jaki należy okazywać szefowi.

Słysząc to, Elliot odsunął krzesło naprzeciwko biurka i usiadł z wdziękiem z miną arogancji i wyższości. Następnie powiedział chłodno, magnetycznym głosem: „Pani Tillman, porozmawiajmy."

– "Czy mówimy o pracy?" Zapytała Anastasia, unosząc brwi.

„Powinieneś wiedzieć, że zostałem porwany, gdy miałem pięć lat. To Twoja matka oddała życie, aby mnie uratować, a ja przeżyłem. Za to Rodzina Presgrave jest dozgonnie wdzięczna i chce Ci się odwdzięczyć. Wystarczy, że powiesz słowo, a ja postaram się spełnić Twoje prośby.” Elliot patrzył na nią spokojnie, wyrażając swoje myśli.

Rzeczywiście, robi to, żeby odwdzięczyć się mojej zmarłej matce.

„Nie ma potrzeby. Moja mama Cię uratowała, bo to był jej obowiązek jako oficera. Nie musisz mi się odwdzięczać i nie przyjmę tego”. Anastasia stanowczo odmówiła.

„Słyszałem, że masz syna. Jeśli chcesz, mogę go z Tobą wychować i zaopiekować się nim." Elliot oświadczył się z przymrużonymi oczami.

Anastasia nagle podniosła głowę, aby spojrzeć na mężczyznę naprzeciwko niej i w tym momencie nagła myśl błysnęła jej w głowie.

co?

Przez chwilę rzeczywiście pomyślała, że jej syn wygląda jak ten mężczyzna. Ich rysy twarzy, oczy, temperament, a nawet włosy były podobne.

Jakie to dziwne.

„Nie potrzebuję, żeby ktoś inny wychował ze mną syna”. Anastasia ponownie odmówiła.