Rozdział 2117

Gdy tylko głowa Willow zaczęła opadać, Jasper szybko wyciągnął rękę, by powstrzymać ją przed zsunięciem się z kanapy. Willow była kompletnie wyczerpana. Twarda i szeroka klatka piersiowa Jaspera dawała jej poczucie bezpieczeństwa, a on również ładnie pachniał. Wyciągnęła się na kanapie i użyła jego uda jako poduszki.

„ Dlaczego nie śpisz na łóżku?” Jasper cicho zasugerował. „Nie chcę!” Willow odrzuciła pomysł, wciąż mając zamknięte oczy. Ułożyła się wygodniej i powiedziała: „Chcę spać tutaj”.

Jasper musiał pozwolić jej być. Wkrótce spała głęboko na jego udzie, więc zwrócił uwagę z powrotem na jej notatki. Delikatna morska bryza wpadała przez okno. Wszystko było spokojne i pogodne.