Rozdział 2107

Słysząc dzwonek do drzwi, Willow westchnęła i wyprostowała kołnierzyk Jaspera, jednocześnie upominając: „Uważaj i pamiętaj, żeby do mnie napisać. Chcę wiedzieć, że jesteś bezpieczny”.

Jasper skinął głową z zapewnieniem. Korzystając z chwilowego rozproszenia, Willow szybko podeszła na palcach i pocałowała go w policzek. Następnie złapała torbę i wymknęła się jak podstępny kot, który szybko ucieka.

Jej ochroniarze już czekali na zewnątrz, gdy otworzyła drzwi, stojąc w szyku. Willow wyszła, jakby nic się nie stało, niosąc torbę i powiedziała do ochroniarzy: Chodźcie, zabierzcie mnie do domu.