Rozdział 1968

Fragmenty tych wyraźnych i zawstydzających szczegółów wciąż tkwiły w pamięci Josephine, sprawiając, że niemal bała się stanąć twarzą w twarz z Ethanem. Mimo to była jeszcze bardziej wściekła na zachowanie Dane'a. Muszę ujawnić prawdziwe oblicze łajdaka i potwora takiego jak on!

Po zorientowaniu się, że w pokoju nikogo nie ma, nie mogła powstrzymać się od odsunięcia rąk od twarzy. Następnie ostrożnie oceniła pokój. Ten pokój wydaje się być pokojem gościnnym, a nie główną sypialnią apartamentu. Czy to oznacza, że Ethan przyniósł mnie tutaj, gdy spałam? Właściwie moje ciało czuje się niezwykle odświeżone. Oznacza to po prostu, że przed położeniem się spać miało miejsce inne wydarzenie, a mianowicie, że Ethan mnie umył. Ach! To takie żenujące! Nie chcę już żyć.

Właśnie wtedy za drzwiami rozległy się kroki. Josephine natychmiast podciągnęła koc i owinęła się nim. Patrząc na wystającą postać pod kocem, Ethan nie mógł powstrzymać się od wygięcia ust w górę z rozbawieniem. Mimo to w końcu usiadł delikatnie na skraju łóżka i lekko ją poklepał. „Jesteś obudzona?”