Rozdział 1187

„ Ruka, przywitaj się z wujkiem Renem” – nalegała Wania, popychając szybko córkę do przodu, jakby bała się, że Ruka może zostać uznana za niegrzeczną w obecności wiceprezydenta.

I tak oto Ruka znalazła się przed Renem. Spojrzała w górę i spojrzała mu w oczy, które błyszczały złowrogim rozbawieniem. Swoim najbardziej uprzejmym głosem powiedziała: „Dzień dobry, wujku Ren”.

Jego dołeczki błysnęły, gdy obdarzył ją rozkosznym, łobuzerskim uśmiechem, po czym skinął głową i powiedział: „Witaj, Ruka”.