Rozdział 1110

Ruka patrzyła z zakłopotaniem, jak mężczyzna zbliża się do niej. Dopasowany jedwabny szlafrok nocny sprawiał, że wyglądał na wysokiego i szczupłego, jednocześnie ukazując gładki zarys jego sylwetki. Ponadto szlafrok lekko się rozchylił, przez co jego ostro zarysowany obojczyk oraz idealnie wyglądająca szyja i ramiona były słabo widoczne. W tej chwili wyglądał jak atrakcyjna, a jednocześnie niebezpieczna bestia, która leniwie przechadzała się po swoim terytorium.

Ruka nigdy nie pomyślała, że wpadnie na Rena na korytarzu o tak późnej porze. Po chwili paniki, przygryzając wargę, wyjąkała: „Zeszłam na dół, żeby się napić. Wracam teraz do swojego pokoju!” Następnie podeszła do niego.

Korytarz był przestronny, ale gdy przechodziła obok niego, wydał się wąski.