บทที่ 30 ความกังวลปลอม

“ไม่เป็นไร” มิเชลล์พยายามดิ้นมือออกจากการเกาะกุมของลินน์ แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับจับเธอแน่นขึ้น “ขอบคุณนะลินน์” เธอพึมพำพร้อมส่งยิ้มให้

“คุณดัสติน มิเชลล์เป็นเพียงเด็กสาวคนหนึ่ง เธอไม่สามารถดูแลตัวเองได้ดีนัก โปรดอย่าหัวเราะเยาะเธอ” ลินน์ไม่สนใจมิเชลล์ แต่หันศีรษะและยิ้มให้ดัสตินที่นั่งอยู่ข้างๆ มิเชลล์

“ไม่เป็นไร มิเชลล์เป็นสาวที่สบายๆ ไม่ค่อยมีใครเจอผู้หญิงแบบเธอในสมัยนี้” ดัสตินหัวเราะคิกคัก เขาจับจ้องใบหน้าอันงดงามของมิเชลล์ เธอคือสาวสวยที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ที่ใครๆ ก็หลงใหล ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอเคยแต่งงานแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังมาจากครอบครัวที่มีฐานะดี และดัสตินก็ดูเหมือนจะไม่สนใจการแต่งงานครั้งก่อนของเธอ