บทที่ 29 แผนร้ายกาจของลินน์

เมื่อพอล่าปรากฏตัว โจลี่ก็รู้ว่าพอล่าต้องมาสนุกกับฉากนั้นแน่ๆ จริงๆ แล้ว พอล่าอาจจะแอบฟังพวกเขาอยู่สักพักแล้วก็ได้ ดังนั้น โจลี่จึงปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติและตัดสินใจแสดงละคร เธอลูบหน้ามิเชลล์อย่างแนบชิดและพูดว่า “ฉันเป็นห่วงเพราะมิเชลล์ใช้เวลาในห้องน้ำนานเกินไป ฉันเลยมาดูเธอ แต่พอฉันเข้าไป ฉันเห็นว่าเธอนอนอยู่บนพื้นแล้ว คนรับใช้คงทำความสะอาดพื้นไม่เรียบร้อย ทำให้มิเชลล์ล้มลง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม มิเชลล์”

“ฉันสบายดี” มิเชลล์สลัดมือของโจลี่ออก

เป็นครั้งแรกที่พอล่ารู้สึกอยากปรบมือให้โจลี่ ความสามารถของโจลี่ในการพลิกกลับความผิดเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนตบหน้ามิเชลล์ แต่ตอนนี้เธอกลับทำตัวเหมือนว่าเธอห่วงใยมิเชลล์จริงๆ และโยนความผิดให้คนรับใช้ที่บริสุทธิ์เหล่านั้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่ครอบครัวของพวกเขาจะยกย่องโจลี่ในเรื่องความฉลาดของเธอ ในขณะที่ตัวเธอเองกลับยกย่องแต่เรื่องความสวยของเธอ ยิ่งพอล่าคิดเรื่องนี้มากขึ้นเท่าไร เธอก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอต้องใช้เรื่องนี้เป็นบทเรียนและตัวอย่างมากขึ้นเท่านั้น