บทที่ 22 บุคคลที่ไม่คาดคิด

มิเชลล์รู้สึกประหลาดใจมากที่เธอถูกย้ายไปยังห้องวีไอพี แต่เธอไม่เคยคิดว่าจะมีเซอร์ไพรส์ที่ใหญ่กว่านี้รอเธออยู่ที่ที่ทำงานใหม่ เธอจ้องมองคนตรงหน้าอย่างว่างเปล่า ราวกับตกใจที่ได้เห็นเขาอยู่ที่นี่

“สวัสดีตอนเช้า มิเชลล์ ฉันว่าเราคงยังเป็นเพื่อนร่วมงานกันอยู่” จอร์จยิ้ม หยิบกล่องจากมือของเธอ และช่วยเธอย้ายไปยังสำนักงานเฉพาะของห้องวีไอพี

เขาเอากล่องวางบนโต๊ะแล้วชี้ไปที่โต๊ะฝั่งตรงข้าม “นั่นคือโต๊ะของฉัน ดังนั้นเราจะต้องนั่งตรงข้ามกันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!”