บทที่ 17 มิเชลล์ผู้ไม่เต็มใจ

“คุณย่า!” เจอราร์ดก้าวไปที่เตียง “ฉันโทรหาคุณหมอแล้ว คุณหมอบอกว่าคุณย่าอ่อนแอนิดหน่อย ไม่มีอะไรร้ายแรง คุณควรพักผ่อนให้สบายใจและดูแลสุขภาพของคุณให้ดี ฉัน… มิเชลล์และฉันจะมาเยี่ยมคุณย่าบ่อยๆ!”

“ไอ้สารเลว! แกจะยังจำได้ไหมว่าต้องกลับมา ฮึ่ม!” เอดิธขมวดคิ้วมองหลานชายคนโปรดของเธอ แม้ว่าคำพูดของเธอจะรุนแรง แต่ลึกๆ แล้ว เธอรักหลานชายคนนี้จริงๆ

ย้อนกลับไปในสมัยก่อน เธอเป็นสาวสวยที่โด่งดังในสังคมชั้นสูง เธอมีรูปร่างหน้าตาสง่างามและอารมณ์ดี หลังจากแต่งงานกับสามี เธอให้กำเนิดลูกชายสองคนและลูกสาวหนึ่งคน เธอมีชีวิตที่สุขสบาย จนกระทั่งเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์และพรากสามีไปจากเธอ การจากไปอย่างกะทันหันของสามีทำให้เธอและลูกๆ ต้องดูแลตัวเอง เธอต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูลูกสามคน ตอนนี้หลานชายของเธอแต่งงานแล้วและมีครอบครัวของตัวเอง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าเล็กน้อย