บทที่ 13 เขากลับมาจริงๆ

อารมณ์ดีของเธอถูกขัดจังหวะโดยสิ่งที่เธอเห็นบนจออิเล็กทรอนิกส์ขนาดยักษ์ที่อาคารตรงข้าม ชายผู้เป็นข่าวถูกนักข่าวรุมล้อมเป็นจำนวนมากขณะที่เขายืนอยู่ที่ทางออกของสนามบิน เขาสวมเสื้อแจ็คเก็ตกันลมสีดำและแว่นกันแดด แม้จะเป็นเช่นนั้น มิเชลล์ก็จำเขาได้ทันทีโดยไม่ต้องดูคำบรรยาย

เธอจำผู้ชายคนนั้นได้จากที่ไหนก็ไม่รู้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาคือคนที่ปรากฏตัวในฝันของเธอนับไม่ถ้วนคืน มิเชลล์กัดริมฝีปากล่างและกำถ้วยที่เธอถือไว้แน่น เธอจดจ่ออยู่กับหน้าจอมากเกินไปจนละเลยความรู้สึกแสบร้อนของของเหลวร้อนที่เทลงบนฝ่ามือของเธอ ผู้ชายคนนั้นกลับมาจริงๆ

“มิเชล” เสียงผู้หญิงที่อ่อนโยนในที่สุดก็ทำให้เธอกลับมามีสติอีกครั้ง