บทที่ 30

มุมมองของแดฟนี

ผ่านไปสองสามสัปดาห์แล้วตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่กับเคเลบ ฉันยังคงปรับตัวให้ชินกับชีวิตใหม่ และฉันก็เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อย่างรวดเร็ว สองสามวันแรกที่นี่เป็นช่วงที่ทำอะไรได้ไม่ชัดเจน เคเลบยืนกรานจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้ฉัน เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันมีกางเกงยีนส์ ฉันตกตะลึงกับเงินที่เคเลบทุ่มไป แต่เขายืนกรานว่ามันเป็นเพื่อการกุศล เพราะฉันไม่สามารถวิ่งเปลือยกายไปไหนมาไหนได้ เคเลบเป็นเพื่อนช้อปปิ้งที่ดีมาก จนกระทั่งถึงเวลาซื้อชุดชั้นใน ตอนนั้นเขาเรียกฮันนาห์มาช่วยเสริม

การช้อปปิ้งกับฮันนาห์สนุกมาก เธอเติมกางเกงชั้นใน ลูกไม้ทุกประเภทลงในรถเข็น รวมทั้งเสื้อชั้นในที่เข้าชุดกัน เราหัวเราะคิกคักในขณะที่ถือกางเกงชั้นในเหล่านั้นไว้ใกล้กันหน้ากระจกในห้องลองเสื้อ ฮันนาห์ยืนกรานให้ฉันซื้อกางเกงชั้นในแบบสายเดี่ยวมาสักสองสามตัว ฉันคิดว่ามันจะใส่ไม่สบาย แต่ที่น่าแปลกใจคือไม่เป็นเช่นนั้น ในที่สุดเธอก็โน้มน้าวให้ฉันซื้อชุดชั้นในมาบ้าง ฉันเขินอายเมื่อบอกเธอว่าฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะใช้เมื่อไหร่ แต่เธอบอกว่าฉันจะรู้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ทุกคนรู้ว่าคาเลบและฉันได้ทำเครื่องหมายซึ่งกันและกัน แต่ฉันได้ถ่วงเวลาเขาไว้ว่าเราจะจัดพิธีแสดงความมุ่งมั่นเมื่อใด