Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. rozdział 1
  2. Rozdział 2
  3. Rozdział 3
  4. Rozdział 4
  5. Rozdział 5
  6. Rozdział 6
  7. Rozdział 7
  8. Rozdział 8
  9. Rozdział 9
  10. Rozdział 10
  11. Rozdział 11
  12. Rozdział 12
  13. Rozdział 13
  14. Rozdział 14
  15. Rozdział 15
  16. Rozdział 16 Kto jest lepszy
  17. Rozdział 17 Więcej niż jeden facet
  18. Rozdział 18 Nie wolno się uśmiechać do innych facetów
  19. Rozdział 19 Powiew świeżego powietrza
  20. Rozdział 20 Dlaczego jesteś tak ubrany?
  21. Rozdział 21 Jak on jest taki czarujący?
  22. Rozdział 22 Spać osobno
  23. Rozdział 23. Podłe bestie
  24. Rozdział 24 Czy jesteś szalony?
  25. Rozdział 25 Czy się boisz?
  26. Rozdział 26 Zdejmij koszulę
  27. Rozdział 27 Wytrzymać za wszelką cenę
  28. Rozdział 28 Jak śmiesz
  29. Rozdział 29 Dusza pusta
  30. Rozdział 30 Co się z tobą znowu dzieje?

Rozdział 16 Kto jest lepszy

Od najmłodszych lat miała talent do rysowania. Lubiła rysować, ponieważ gdy kolory wypełniały pustą kartkę, czuła się mniej samotna w sierocińcu. W wieku osiemnastu lat zdała egzamin na kierunek artystyczny i wybrała projektowanie mody jako swój kierunek. Chciała ozdobić ten świat najpiękniejszymi ubraniami, ale nie ukończyła studiów licencjackich z powodu wielu niefortunnych okoliczności, więc nawet nie dostała certyfikatu. Sean wymyślił jej doświadczenie studiowania projektowania mody w Ferropene jako kłamstwo dla rodziny kwakrów. Jednak nigdy nie zrezygnowała ze swojego marzenia.

Nadal brała udział w międzynarodowych konkursach projektowania mody, nawet gdy była w więzieniu. Wysyłała swoje projekty do komitetu organizacyjnego przez internet pod fałszywym nazwiskiem i zdobyła główną nagrodę. Ponieważ nie chciała zawieść Agathy, odpowiedziała pewnie: „Babciu, proszę bądź spokojna. Nie zawiodę cię. Pomogę Emmettowi dobrze zarządzać firmą”. Agatha uśmiechnęła się na odpowiedź Savannah. Przypomniała jej ona młodszą wersję siebie, a nawet odrobinę entuzjazmu Yony. Emmett miał szczęście, że ma tak dobrą żonę. Agatha pomachała do nich. „No dalej.

Nie przejmujcie się mną”. Savannah pociągnęła Emmetta, żeby wstał. „Chodź mężu, chodźmy obejrzeć nasz pokój na górze”. Na drugim piętrze ostatni pokój na końcu korytarza był znacznie mniejszy niż pokój Emmetta w głównym domu, ale był czysty, schludny i dobrze umeblowany. Mary musiała go wcześniej posprzątać. Emmett przestał grać, usiadł na sofie i wpatrywał się w Savannah swoimi czarnymi jak smoła oczami. Savannah poczuła się zaniepokojona jego spojrzeniem i zapytała: „Dlaczego mi pomogłeś?”

تم النسخ بنجاح!