Rozdział 159

„Pani, proszę nie odmawiać prośbie młodego pana. Jestem pewien, że stary pan i szef chętnie by cię poznali, bo odkąd pomogłaś naszemu małemu panu, on bez przerwy o tobie opowiadał staremu panu”. Mężczyzna nagle ją zrugał. Miał nadzieję, że Eva nie odmówi i pójdzie za nimi, by spotkać się ze starym panem i jego szefem.

Eva uniosła brew i rzuciła dziecku spojrzenie, gdy usłyszała słowa mężczyzny, ale chłopiec szybko odwrócił twarz, ale Eva widziała, jak koniuszki jego uszu czerwienieją. Nie sądziła, że ma coś wielkiego, więc dlaczego ten poważnie wyglądający dzieciak miałby rozmawiać o niej ze swoim dziadkiem?

„Um......Panie...” Eva zrobiła małą pauzę, wiedząc, jak zwrócić się do mężczyzny.