Rozdział 77

Powoli odzyskiwałem przytomność. Wszystko zaczęło się od dźwięków wokół mnie, chrapliwego oddechu, sporadycznych przekleństw i pikania maszyny. Potem poczułem, jak czyjaś ręka ściska moją w śmiertelnym uścisku, po czym poczułem niewygodne łóżko pod sobą. Mruganie oczami wymagało więcej wysiłku niż zwykle, a gdy to zrobiłem, jasność pokoju niemal spaliła mi gałki oczne.

„Czuję się jak gówno”. Moje słowa były urywane i chrapliwe, gardło suche - spieczone, a ciało ciężkie, jakby ktoś mnie okładał w każdym calu.

„Nie rób tego…” Zamrugałam ciężkimi oczami w stronę Cahira, który miażdżył moją lewą dłoń swoją. „Nigdy więcej tego nie rób”. Jego ton był cichy, ale szorstki, jego oczy wyglądały na pozbawione duszy z wielkimi workami wokół nich.