Rozdział 110

„Pachniesz fantastycznie” – Cahir wsunął nos w mój bok. „Uwielbiam ten zapach”.

„Mówisz tak, bo pachnę jak ty”. I tak zrobiłam. Dokładnie pokrył mnie swoim zapachem i cieszył się każdą minutą – ja też, nie dało się temu zaprzeczyć, ale w tym momencie byłam zbyt zmęczona, żeby mówić.

Moje oczy opadły, gdy całował moją skórę, ciepło jego ciała mówiło mi, że chce trzeciej rundy. Moja wytrzymałość nigdy nie mogła dorównać wytrzymałości Cahira, ale teraz byłam w zaawansowanej ciąży, więc nawet nie próbowałam.