Rozdział 13

Michael zaparkował przed rezydencją rodziców. Wyłączył silnik i westchnął, tak bardzo chciał porozmawiać z kobietą obok niego. Wiedział, że zrobił jej krzywdę dziś wieczorem i Bóg jeden wie, że nie chciał, gdyby nie krzyczała na niego lub nie odpowiadała mu, nie zrobiłby tego. Jest przyzwyczajony do krzyczenia do ludzi, a oni stali tam z opuszczoną głową, nikt z nich nie odważył się na niego spojrzeć, ani nawet na niego krzyczeć. Ale ona to zrobiła i to go zdenerwowało.

Spojrzał na nią i zobaczył, że siedzi z pochyloną głową, najwyraźniej czekając, aż on pierwszy wysiądzie z samochodu, poczuł impuls, żeby wyciągnąć rękę, żeby jej dotknąć, a kiedy jego ręce chciały posłusznie jej posłuchać, zacisnął je, żeby się powstrzymać, dlaczego miałby ją pocieszać? To, co zrobił dziś wieczorem, nie dorównuje nawet jednej czwartej tego, co ona zrobiła jemu. Prawo natury mówi, że zbierzesz to, co zasiejesz, a ona zbiera tylko swoje, więc dlaczego miałby się źle czuć? Głównym powodem poślubienia jej była chęć zemsty, ból, w którym kazała mu żyć przez lata, chciał tylko, żeby go spróbowała, a ta noc to dopiero początek, myśląc o tym, wysiadł z samochodu i przeszedł obok wszystkich służących, którzy go witali.

Emily poszła za nim i uśmiechnęła się do służących, którzy ją witali, bez względu na wszystko, musi udawać szczęśliwą, nie może pozwolić nikomu dowiedzieć się, co dzieje się w domu, i nie tylko dlatego, że nie chciała, żeby plotkowali, ale dlatego, że teraz ma przeczucie, że może poślubiła potwora. Jego postawa dziś wieczorem tylko udowodniła, że nie jest mężczyzną, którego może sobie pozwolić obrazić, sprawiać wrażenie, że jest żoną samego diabła.