Rozdział 122 Księga 3 dwadzieścia jeden

Następnego ranka Emily zeszła po schodach, słyszała gaworzenie Chrisa i wiedziała, że już wstał, poszła do kuchni, skąd dochodził jego głos, tylko po to, by usłyszeć pisk. Spojrzała na Hannah, która płakała i uśmiechała się w tym samym czasie, „w końcu wróciłaś, proszę pani”.

„Jak się masz Hannah?” Emily zapytała cicho. „Teraz czuję się dobrze, proszę pani, Chris tęsknił za tobą”.

Emily się uśmiechnęła i pochyliła do syna, który już do niej wyciągał ręce, na jego twarzy malował się szeroki uśmiech, a jej oczy łzawiły, tęskniła za nim, o Boże, tęskniła, ale zawsze powstrzymywała się, kiedykolwiek chciała pójść do domu i go zobaczyć. Elena przyprowadziła go do niej w zeszłym tygodniu, dzień przed powrotem Michaela, powiedziała, że wołał mamę, mimo że nie mógł mówić wyraźnie.