Rozdział 514

Rozglądając się wokół siebie, Vivian zdała sobie sprawę, że tłum przeszedł od zdezorientowania do rozrywki. Drwiące spojrzenia wwiercały się w jej głowę, sprawiając, że czuła się, jakby była płatną aktorką, której celem było stworzenie sceny. Spojrzenie Finnicka frustrowało ją jeszcze bardziej.

Jeśli będę dalej z nim grał w tę grę, mogę stracić nawet kilkaset tysięcy. A on na pewno nie jest tego wart.

Odzyskując zmysły, Vivian zacisnęła zęby i odłożyła wiosło, które trzymała w dłoni, a uraza krążyła w jej żyłach. Zapomnij o tym! Pozwolę mu zrobić to, co chce. A co z tego, że dostał pierścionek? Dopóki mnie to nie obchodzi, nie ma to znaczenia.