Rozdział 44 Chris Encouter

Mimo że była samotną matką, nigdy nie czuła się samotna. Miała silne wsparcie ze strony przyjaciół i rodziny, którzy kochali Casey tak samo jak ona.

Gdy Kiara odchodziła od szkoły, zatonęła w morzu wspomnień. Przypomniała sobie pierwszy raz, kiedy Casey się uśmiechnął, pierwszy raz, kiedy powiedział „mama” i pierwszy raz, kiedy postawił pierwsze kroki. Wydawało się, że to było wczoraj, kiedy był malutkim niemowlakiem, a teraz był małym chłopcem. Czas przeleciał tak szybko, że zastanawiała się, gdzie podziały się lata. Myślała o wszystkich chwilach, które przegapiła, ale wiedziała, że zrobiła wszystko, co mogła. Dała Caseyowi wszystko, co miała, i będzie to robić do końca życia.

Myślała o przyszłości i tym, co przyniesie im obojgu. Wyobrażała sobie, że pójdzie do gimnazjum, liceum i na studia. Wyobrażała sobie, że się ożeni i będzie miał własne dzieci. Trudno było wyobrazić sobie jej małego chłopca jako dorosłego mężczyznę, ale wiedziała, że czas będzie płynął dalej, a ona będzie przy nim, aby wspierać go na każdym kroku. Nagle poczuła spokój i ciszę. Przyszłość była nieznana, ale wiedziała, że jest gotowa na wszystko, co przyniesie. Miała wspaniałego syna, silne wsparcie i pełne życie przed sobą. Słońce świeciło jasno na niebie, a gdy kontynuowała spacer, dostrzegła świat wokół siebie w nowy sposób. Drzewa były bujne i zielone, ptaki ćwierkały radośnie, a kwiaty kwitły w żywych kolorach. Było tak, jakby nigdy wcześniej nie widziała świata i była wdzięczna za proste piękno, które ją otaczało.