Bölüm 21: Çocukluk Travmaları

(Nisan'ın bakış açısı)

Hala Alex'e bakıyordum, neden bu kadar mutlu olduğunu anlamaya çalışıyordum ki, Wyatt Amca tekrar benimle konuştu. "April, tatlım... İlk vardiyaya geçtiğinde kaç yaşındaydın?" "On iki." Cevabım hızlıydı ve gözlerim ona doğru gittiğinde sesimde hiçbir şüphe veya tereddüt yoktu. Hepsi bana şaşkınlıkla baktı. "Ne?" Babam bunu söylerken bir kez daha hayaletten daha solgundu. Wyatt Amca bu sefer ondan çok uzakta değildi, ancak sesi daha sabitti. "Tatlım emin misin?" "Evet, Wyatt Amca. Neden?" Babama baktı, bu noktada tamamen şaşkın görünüyordu ve sordu. "Merak ediyorum... İlk vardiyaya geçtiğinde ne yaptığını hatırlıyor musun?" "Elbette hatırlıyorum, Baba. Sapık otobüs şoförünün beni yağmurda geride bıraktığı günü hatırlıyor musun?" "Evet?" Babam bana iğrenme ve merak karışımı bir bakış attı. Evet, hatırladı. "Tamam, peki..."

Geriye dönüş….