Rozdział 4 Leczenie Campus Belle!

"Słowa?"

„Ta pusta strona ma słowa w środku?!”

Widzisz, Fang Qiu zawsze miał sekret. Sekret, o którym nikt, łącznie ze starym mistrzem, nic nie wiedział!

Posiadał moc Dotyku Absolutnego!

Wszystko, czego dotknął swoimi rękami, tworzyło w jego umyśle wyraźny obraz i było natychmiast zapamiętywane.

Odkrył tę umiejętność w trzeciej klasie szkoły podstawowej.

Wtedy on i jego przyjaciele bawili się szklanymi kulami, a jedna z jego pięknych szklanych kul zniknęła. Zdarzyło się, że jeden z jego kolegów z klasy wyjął dokładnie taką samą, jaką zgubił.

Naturalnie wszyscy, łącznie z nim, podejrzewali, że to kolega ukradł mu szklaną kulę.

Jednak gdy jego palce dotknęły szklanej kuli, ze zdumieniem odkrył, że wyraźnie czuje na niej rysy, niewidoczne gołym okiem.

W tym samym momencie w jego umyśle wyraźnie pojawiły się zadrapania na jego zaginionej szklanej kuli!

Porównując oba przedmioty, był pewien, że ten, który trzymał w ręku, nie był jego.

Od tamtej pory wiedział, że ma tę moc.

Szkoda, że była to zdolność bez praktycznej wartości. Prawdopodobnie można by jej użyć do popisu w programie rozrywkowym Super Brain, ale w jego codziennym życiu była niemal bezużyteczna. Nie ćwiczył jej od tylu lat, że niemal zapomniał, że nadal ją posiada.

Ale on właśnie wyczuł słowa swoim Absolutnym Dotykiem.

„Czy dlatego mężczyzna w średnim wieku przy bramce polecił mi tę książkę?”

Fang Qiu zastanawiał się.

„Czy w tej książce kryje się jakaś tajemnica?”

Dokładnie obejrzał stronę, lecz nie było na niej śladu jakiegokolwiek pisma.

A jednak wiedział, że poczuł te słowa.

To rozbudziło jego ciekawość.

Zabiera starą księgę i stronę do salonu.

Gdy tylko usiadł, nie mógł się doczekać, aby wyciągnąć długopis, notatnik i stronę. Następnie położył środkowy palec lewej ręki bezpośrednio na stronie i trzymał długopis w prawej ręce, gotowy zapisać wszystko, co poczuł w notatniku.

Gdy wszystko było już gotowe, zamknął oczy.

Jego środkowy palec powoli przesuwał się po papierze, jakby czegoś szukał.

Słowa przychodziły mu do głowy jedno po drugim.

„Najważniejszą rzeczą w sztuce nastawiania kości jest dotknięcie kości!”

„W rzeczywistości metoda łączenia kości zależy od talentu, a samo nastawianie kości wymaga jedynie niewielkiej ilości nauki. Talentu nie można nauczyć, ale można nabyć odrobinę wiedzy, która bardzo pomaga... ”

Pierwsze dwa zdania mocno zaszokowały Fang Qiu.

Prawie wszystkie starożytne księgi wychwalały sztukę nastawiania kości i starały się objaśnić ją w możliwie najbardziej szczegółowy sposób.

Jednak na tej stronie napisano, że nastawianie kości wymaga pewnej wiedzy!

„Czy to nie zaszło trochę za daleko?” pomyślał podejrzliwie Fang Qiu.

Postanowił na razie to zignorować i dalej badać inne słowa z zamkniętymi oczami.

Jego brwi marszczyły się coraz bardziej, w miarę jak coraz więcej słów przychodziło mu do głowy.

A jego szok wzrastał.

Był to artykuł zatytułowany „Teoria ustawiania kości”.

Podzielił umiejętności ustawiania kości na trzy sfery: sferę kontroli, sferę przyjaźni i sferę świadomości!

Różnice między tymi trzema sferami były bardzo odkrywcze.

Mówiąc prościej, Sfera Kontroli oznaczała, że trzeba było doskonale znać charakterystykę ludzkich kości, aby móc odróżnić problemy kości od kształtu ciała. Dopiero wtedy można było precyzyjnie zresetować kości.

Przyjazne Królestwo oznaczało, że trzeba było stać się przyjacielem kości i zjednoczyć się z nimi, w ten sposób można było nastawiać kości według własnej woli.

Według tej teorii Fang Qiu, który już wcześniej wiedział co nieco o leczeniu ran, był daleki od poznania lub osiągnięcia Królestwa Kontroli, nie mówiąc już o Królestwie Przyjaznym.

W artykule napisano, że najwyższym poziomem nastawiania kości jest Świat Świadomości.

Jeśli Fang Qiu był w stanie zrozumieć znaczenie Królestwa Kontroli i Królestwa Przyjaznego, Królestwo Świadomości znacznie przekraczało jego zdolność pojmowania.

Teoria głosiła, że ktoś może błyskawicznie złamać kość, będąc świadomym, a następnie wyleczyć ją tak, jakby była nowa!

To był opis Świadomego Świata.

To było przerażające!

Jeszcze bardziej zadziwiające było to, że faktycznie pokazywało, jak trenować, aby osiągnąć Sferę Świadomości!

Jednak sposób trenowania Sfery Kontroli i Sfery Przyjaznej nie został w ogóle opisany. Wyglądało to tak, jakby pozostałe dwie sfery były ledwie warte czasu autora.

Nie miał pojęcia, czy autor tego artykułu był szaleńcem czy niedoścignionym mistrzem.

Zgodnie z tym, co napisano na stronie, ten, kto osiągnął Świat Świadomości, był równie niesamowity jak Bóg.

Nawet on, obdarzony niezwykłymi mocami, był przerażony treścią dokumentu.

Skończywszy jedną stronę, przewrócił kartkę na drugą i przycisnął środkowy palec lewej ręki do papieru.

W jego umyśle zaczęło pojawiać się wiele obrazów ludzkiego szkieletu. Były bardziej szczegółowe niż rysunki anatomiczne dostępne dzisiaj.

Po zdjęciach ludzkich kości, więzadeł, mięśni itp. następowały zdjęcia leczenia urazów kości. Czując je, Fang Qiu miał wrażenie, że widzi postać szybko zmieniającą się wraz ze zdjęciami.

Właściwie było tak, jakby ktoś go tam uczył!

Dziesięć minut później ukazał się ostateczny obraz.

Fang Qiu powoli otworzył oczy, wciąż w szoku.

Dopiero po trzech minutach odzyskał przytomność.

„Niesamowite!”

Nie wiedział, kto mógł zostawić tyle informacji na jednej stronie. To pomogło jego umiejętnościom bonesetowania rozwinąć się do pierwszego etapu: Controlling Realm.

Nic dziwnego, że autor był tak pogardliwy wobec pierwszych dwóch królestw. Gdyby Fang Qiu miał zdolność wyniesienia kogoś, kto znał się trochę na ustawianiu kości, do Kontrolującego Królestwa bez większych umiejętności, on również by je lekceważył.

„Świat jest bardziej tajemniczy, niż myślałem!”

„Taki jak ten autor. Nigdy nie słyszałem o takiej osobie”.

Fang Qiu westchnął cicho.

Potrząsnął głową i przygotował się do ponownego dotknięcia strony, aby przeczytać resztę jej treści.

Właśnie wtedy wyczuł, że coś jest nie tak z atmosferą w bibliotece.

Nie spojrzał, ale zauważył, że salonik biblioteczny był pełny. Był tak pochłonięty treścią gazety, że nie zdawał sobie sprawy, że przyszło tak wiele osób.

„Ale dlaczego tak wiele osób nagle przyszło do biblioteki i dlaczego wszystkie ich oczy zwrócone są na mnie?”

„A dlaczego ich oczy emanują taką wrogością?”

„Co tu się, do cholery, dzieje?” – zastanawiał się.

Fang Qiu podniósł wzrok i zobaczył parę wielkich, pięknych oczu po drugiej stronie stołu, wpatrzonych w niego. Był zaskoczony.

Osobą siedzącą naprzeciwko niego była nowa piękność kampusu, Jiang Miaoyu, studentka pierwszego roku wydziału akupunktury i masażu na Uniwersytecie Medycyny Chińskiej w Jiangjing.

Wszyscy chłopcy z Uniwersytetu Medycyny Chińskiej Jiangjing uważali ją za idealną boginię.

Fang Qiu widział ją wcześniej tylko raz, daleko, podczas szkolenia wojskowego.

Teraz wiedział, co się stało.

Nic dziwnego, że tak wiele osób przyszło do biblioteki. Wszyscy byli tam, żeby zobaczyć piękność kampusu.

I nic dziwnego, że ci ludzie patrzyli na niego z wrogością w oczach. Pewnie zazdrościli mu, że siedział z najładniejszą uczennicą.

Fang Qiu uśmiechnął się gorzko.

Nie mógł uwierzyć w swoje szczęście.

Spojrzał na Jiang Miaoyu, a ona tylko rzuciła mu spojrzenie, po czym podniosła prawą rękę, trzymając igłę, aby nakłuć punkt akupunkturowy na lewym ramieniu.

Był to jeden z niewielu punktów akupunkturowych, o których wiedział Fang Qiu.

Punkt Quchi.

Według niektórych starożytnych ksiąg, punkt ten mógł być używany do leczenia paraliżu i bólu ramion, a także paraliżu kończyn górnych.

Wyglądało na to, że dziewczyna zamierza wypróbować igłę na sobie.

Igła szybko spadła i przebiła jej skórę.

Było bardzo precyzyjne.

Następnie przekręciła igłę.

Fang Qiu nagle przypomniał sobie pogłoskę krążącą po kampusie, że Jiang Miaoyu pochodziła z rodziny akupunkturzystów.

Teraz wydawało się, że to prawda. Ponieważ student pierwszego roku, który przeszedł jedynie szkolenie wojskowe bez uczęszczania na żadne zajęcia, nie byłby tak biegły w leczeniu akupunkturą.

Wkrótce pierwszy zwrot akcji dobiegł końca, ale Jiang Miaoyu lekko zmarszczyła brwi.

Fang Qiu zdała sobie sprawę, że to, co robiła, nie przynosiło jej żadnych efektów.

Gdy spojrzał na jej białe i delikatne lewe ramię, osłupiał.

Jako specjalista od ustawiania kości w Królestwie Kontroli, potrafił dostrzec drobne problemy na pierwszy rzut oka.

Teraz wiedział, że Jiang Miaoyu, która wbiła jej igłę w ramię, wcale nie próbowała wbić igły.

Ona się leczyła.

Gdyby objawem był dyskomfort w ramieniu spowodowany prostym zablokowaniem energii życiowej i krwi, akupunktura punktu Quchi byłaby bardzo skuteczna. Ale w przypadku jej ramienia tak nie było.

Po chwili wahania Fang Qiu powiedział jej: „Nie traktujesz tego właściwie”.

Ręka Jiang Miaoyu, która miała zamiar ponownie przekręcić igłę, zatrzymała się. Spojrzała na Fang Qiu, zaskoczona i zdezorientowana.

„Twoje ramię musiało zostać niedawno uszkodzone. Jest niewielkie zwichnięcie stawu nadgarstkowego i lekkie naciągnięcie więzadła. W przypadku akupunktury punkt Quchi jest bezużyteczny w przypadku tego rodzaju urazu kości. Potrzebujesz nastawienia kości.”

Fang Qiu wyjaśnił.

Na te słowa w jasnych oczach Jiang Miaoyu pojawił się błysk zaskoczenia.

Jej ramię rzeczywiście było niewygodne, co było spowodowane ciężarem, który dźwigała, sprzątając swój dormitorium dziś rano. Była zaskoczona, gdy dowiedziała się, że chłopak naprzeciwko niej, który również nosił mundur szkoleniowy, mógł rozpoznać jej objawy na pierwszy rzut oka.

„Wygląda na to, że na tym uniwersytecie jest wiele nieodkrytych talentów!” – pomyślała.

W tym momencie poczuła kolejny ból w lewym ramieniu, co sprawiło, że lekko zmarszczyła brwi.

Nie chcąc patrzeć na cierpienie innych, Fang Qiu natychmiast zasugerował: „Jeśli potrzebujesz, mogę ci pomóc”.

Jego ton był pełen pewności siebie.

Jiang Miaoyu uważnie przyjrzała się Fang Qiu od góry do dołu.

Przed nią niektórzy chłopcy rumienili się i nie mogli mówić, a inni starali się popisać. Po raz pierwszy spotkała chłopaka, który od pierwszego wejrzenia znał jej problem i zaproponował, że go wyleczy.

„Czy to jakaś nowa sztuczka flirtu?” – zastanawiała się.

Ale gdy zobaczyła szczery wyraz twarzy Fang Qiu, Jiang Miaoyu zrozumiała, że naprawdę chce jej pomóc.

„Proszę” – powiedziała i uśmiechnęła się do niego lekko.

Jiang Miaoyu wyciągnęła lewe ramię, a w jej oczach pojawiło się oczekiwanie.

Jej czarujący uśmiech sprawił, że serce Fang Qiu zaczęło szybciej bić.

Ale w następnej chwili zmienił się w lekarza, z poważnym wyrazem twarzy i spokojnym wzrokiem.

Fang Qiu chwycił lewą rękę Jiang Miaoyu za lewe ramię, delikatnie ujął jej lewą rękę prawą ręką, a następnie lekko nią potrząsnął. Nagle spojrzał na nią i obdarzył ją szerokim uśmiechem. „Jesteś ładna” – powiedział.

Jiang Miaoyu zamarła na to, co powiedział Fang Qiu. Czekała, aż on nastawi jej kość i nigdy się tego nie spodziewała.

„Dzięki?…”

W oczach Fang Qiu pojawił się nagły błysk światła. Jednocześnie jego dłonie wykonały nagły i mocny skręt lewej dłoni i ramienia, jeden zgodnie z ruchem wskazówek zegara, a drugi przeciwnie do ruchu wskazówek zegara. Zanim Jiang Miaoyu zdążyła zareagować, jego dłonie wróciły na swoje miejsce!

Fang Qiu rozluźniła ramię i powiedziała radośnie: „Już wszystko w porządku”.