Rozdział 55

Punkt widzenia Sereny

W tej chwili, gdy twarz Doris wykrzywia się z wściekłości i rzuca się na mnie, każda część mnie napina się. Pierwszym moim odruchem jest ochrona brzucha, moje ręce automatycznie go obejmują. Zaczynam się cofać, próbując zachować między nami pewien dystans, ale wtedy to czuję - zimna, twarda poręcz dachu za moimi plecami. Nie mam już miejsca, żeby się ruszyć.

Doris jest jak burza, jej oczy są dzikie, pełne winy i wściekłości skierowanej wyłącznie na mnie. „Jeśli ja idę na dno, ty pójdziesz na dno ze mną!” – wrzeszczy, jej słowa przecinają powietrze, pełne jadu i desperacji.