Κεφάλαιο 6 6
«Άλισον, καλή μου, όλοι σε περιμένουν κάτω. Έλα γρήγορα».
φώναξε η μητέρα μου από κάτω.
Ήμουν σαστισμένη όταν η μητέρα μου έφυγε από το δωμάτιό μου.
Μου είπε ότι είχε έρθει η οικογένεια του Alpha Neil. Αυτό σήμαινε ότι ήρθε και ο Ίθαν εδώ. Κούνησα το κεφάλι μου.
'Όχι, όχι. Δεν μπορώ να τον σκεφτώ πια», είπα στον εαυτό μου.
Έριξα μια ματιά στον εαυτό μου στον καθρέφτη. Ήμουν με ένα μακρύ καφέ φόρεμα. Ήταν ένα απλό αλλά όμορφο φόρεμα. Η μητέρα μου το διάλεξε για μένα. Ήταν το δώρο γενεθλίων μου από εκείνη.
Δεν ήθελα ιδιαίτερα να βάλω πολύ μακιγιάζ, οπότε έβαλα μόνο μάσκαρα και ανοιχτό ροζ κραγιόν.
Έφυγα από το δωμάτιο μου και κατέβηκα κάτω.
Έμεινα έκπληκτος όταν είδα τα διακοσμητικά στο δικό μου σπίτι. Φαινόταν μάλλον συναρπαστικό. Υπήρχαν τόσα πολλά λουλούδια παντού, και το άρωμα των τριαντάφυλλων γαργαλούσε τα ρουθούνια μου.
«Πότε τα έκαναν όλα αυτά;» σκέφτηκα.
Χαμογέλασα και πήγα στο σαλόνι.
Τη στιγμή που μπήκα μέσα, ένα ζευγάρι χέρια τύλιξε το σώμα μου και με αγκάλιασε.
«Φαίνεσαι τόσο όμορφη».
Χαμογέλασα στον καλύτερό μου φίλο. Την αγαπούσαν και οι γονείς μου. Ήταν η καλύτερή μου φίλη, οπότε το πάρτι γενεθλίων μου χωρίς αυτήν ήταν αδύνατο.
«Ευχαριστώ, κουμπάρα», απάντησα.
Απομακρύνθηκε από εμένα και παρατήρησα άλλους στο δωμάτιο.
Ο πατέρας μου, η μητέρα μου, ο Άλφα Νιλ, η Λούνα Έλα και οι αδερφοί Ίβερσεν.
Ο Ίθαν φαινόταν ταραγμένος και δεν ήξερα γιατί. Από την άλλη, ο Ράιαν με κοίταξε σαν να ήταν έκπληκτος.
Κοίταξα μακριά τους.
«Παιδί μου, έλα εδώ. Η κόρη σου είναι μεγάλο κορίτσι τώρα, Γκλεν». Ο Άλφα Νιλ το είπε στον πατέρα μου και μου άπλωσε το χέρι.
Χαμογέλασα ελαφρά. Πήγα κοντά του και του κράτησα το χέρι.
"Αλφα"
"Σε είδα για τελευταία φορά πριν από δύο χρόνια. Μετά από αυτό, η μητέρα σου δεν σε πήρε ποτέ μαζί της στο αγέλη." Παραπονέθηκε.
Η μητέρα μου κούνησε το κεφάλι της. "Συγγνώμη, Alpha. Θα την πάρω μαζί μου την επόμενη φορά."
"Τι όμορφη φαίνεται! Τζόι, πρέπει να βρεθούμε κι άλλα." είπε η Λούνα Έλλα στη μητέρα μου ενώ με χάιδευε τα μαλλιά.
Κοκκίνισα όταν την άκουσα.
Καθίσαμε και συζητούσαμε για τα παλιά. Έριξα μια ματιά στον Ίθαν.
Παραδόξως, με κοιτούσε κι αυτός. Ήθελα να κοιτάξω μακριά, αλλά τα μάτια μου δεν άκουγαν το μυαλό μου, αλλά την καρδιά μου.
Απέστρεψε το βλέμμα του, έβγαλε το τηλέφωνό του και άρχισε να το χρησιμοποιεί.
Τον κοίταξα από κοντά. Ήταν ντυμένος με λευκό πουκάμισο και μαύρο τζιν. Ο ανοιχτόχρωμος λαιμός του συμπλήρωνε το λευκό πουκάμισο. Οι μύες του ήταν πρακτικά ορατοί μέσα από το πουκάμισό του.
Ήμουν έτοιμος να κοιτάξω αλλού αλλά σταμάτησα όταν ένιωσα ένα βλέμμα πάνω μου. Τα μάτια μου κινήθηκαν στη δεξιά πλευρά του Ίθαν.
Ο Ράιαν με κοιτούσε επίμονα. Το μαύρο σακάκι και το μαύρο παντελόνι του έδιναν μια μαφιόζικη εμφάνιση.
«Πρέπει να νιώθει βαριεστημένος αφού δεν μπορούσε να δει κανένα κορίτσι εδώ για να φλερτάρει». σκέφτηκα.
Η Λούνα Έλα με παρατήρησε να κοιτάζω τον Ράιαν.
«Ξέρεις τον Ράιαν;» με ρώτησε.
Πριν προλάβω να απαντήσω, ο Άλφα Νιλ απάντησε:
"Πώς θα μπορούσε να τον ξέρει; Είναι καλό κορίτσι. Ο γιος σου δεν θα μπορούσε να είναι στη λίστα με τις γνώσεις ενός καλού κοριτσιού."
Όλοι σιώπησαν. Φαινόταν ότι η φήμη ήταν σωστή. Ο Alpha Neil και ο Ryan σίγουρα δεν είχαν καλές σχέσεις.
"Μπαμπάς"
Άκουσα τη φωνή του Ίθαν και γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος του. Ονόμαζε τον Alpha Neil «μπαμπά» και τη Luna Ella «μαμά» από την παιδική του ηλικία μετά τον θάνατο των γονιών του.
Ο Ίθαν κούνησε το κεφάλι του στον Άλφα Νιλ, σαν να του έλεγε να μην μαλώσει.
"Ναι, έχεις δίκιο, Alpha. Νομίζω ότι δεν έπρεπε να έρθω ούτε σε αυτό το πάρτι."
Η φωνή του Ράιαν αντήχησε στο δωμάτιο. Σηκώθηκε όρθιος και κατευθύνθηκε προς την κεντρική πόρτα.
"Ράιαν"
Ο Ίθαν σηκώθηκε και συνέχισε πίσω του. Βγήκαν από το σπίτι μας.
"Τι δράμα κάνουν; Σχεδίαζαν να χαλάσουν τα γενέθλια της καλύτερής μου φίλης;" μουρμούρισε θυμωμένη η Τερέζα.
Την κράτησα απαλά από το χέρι για να την σταματήσω από το να ψιθυρίσει εκείνη τη στιγμή.
«Άλφα, ηρέμησε». Είπε ο πατέρας μου στον Alpha Neil. Η Λούνα Έλα φαινόταν αναστατωμένη.
Έριξα μια ματιά έξω και είδα τον Ίθαν να πιάνει το μπράτσο του Ράιαν και να τον τραβήξει κάπου.
«Δύο λεπτά έμειναν». Η Τερέζα σηκώθηκε και προσπάθησε να εκτονώσει την ατμόσφαιρα. Πήγε στην κουζίνα και βγήκε με μια μεγάλη τούρτα.
«Ουάου», μουρμούρισα.
Ήταν ένα πανέμορφο κέικ με λευκά-ροζ χρώματα. Τα κεριά «1» και «8» άναψαν στο κέντρο της τούρτας για να δείξουν ότι το κορίτσι των γενεθλίων επρόκειτο να γίνει δεκαοκτώ ετών.
Όταν το ρολόι γύρισε 12 το πρωί, σηκώθηκα όρθιος και όλοι μαζεύτηκαν γύρω μου.
Δεν σκέφτηκα κανέναν άλλον εκείνη τη στιγμή. Έκλεισα τα μάτια μου και έκανα μια ευχή για τον εαυτό μου στο μυαλό μου.
«Ελπίζω να αποκτήσω το σύντροφό μου σύντομα και να συνεχίσω τη ζωή μου».
Άνοιξα τα μάτια μου και έσβησα τα δύο κεριά. Όλοι με χειροκροτούσαν και με επευφημούσαν.
Έκοψα την τούρτα και όλοι μου ευχήθηκαν καλή τύχη. Η μητέρα μου σχεδόν έκλαψε όταν έκλεισα τα δεκαοχτώ. Ήταν μια εποχή που οι λυκάνθρωποι ενηλικιώθηκαν και άρχισαν να βρίσκουν τους συντρόφους τους. μετά από αυτό δημιούργησαν τις οικογένειές τους.
«Χρόνια πολλά».
Η Τερέζα με έβαλε να φάω ένα μεγάλο κομμάτι από το κέικ. Γέλασα και πήρα ένα χαρτομάντιλο για να σκουπίσω τα χείλη μου. Οι άλλοι μας γέλασαν.
"Πού είναι; Επιτρέψτε μου να ελέγξω." Η Λούνα Έλα είπε ότι ήθελε να βγει έξω για να ελέγξει τον Ίθαν και τον Ράιαν.
"Είναι εντάξει, Λούνα. Άλισον, πήγαινε και φώναξέ τους μέσα." Ο πατέρας μου τη σταμάτησε και μου ζήτησε να βγω έξω.
Δεν μπορούσα να του αρνηθώ. Κατευθύνθηκα προς την κεντρική πόρτα.
Όταν βγήκα από το σπίτι μου, άρχισα να νιώθω περίεργα.
Η ανάσα μου αναδεύτηκε για να γίνει βαριά και η καρδιά μου άρχισε να χτυπά γρήγορα.
Ένιωσα το άρωμα της μαύρης σοκολάτας. Δεν είχε μόνο άρωμα σοκολάτας αλλά και κάτι εθιστικό.
Πήγα να βρω το άρωμα, να ψάξω τον ιδιοκτήτη αυτού του αρώματος. Έκανα μια βόλτα μπροστά και άρχισα να περπατάω στο δρόμο.
Ξαφνικά, τα βήματά μου σταμάτησαν όταν είδα δύο φιγούρες να στέκονται δίπλα στο δρόμο.
Έβλεπα τις πλάτες τους απέναντι μου. Ήμουν λίγο πιο μακριά τους.
Ο λύκος μου άρχισε να γρυλίζει από ευτυχία γιατί είχε επιτέλους βρει το ταίρι της.
Ήταν ένα από αυτά!
Ο λύκος μου άρχισε να φωνάζει «Μάτε».
Αλλά τη στιγμή που ένας από αυτούς γύρισε με κόκκινα μάτια, δεν μπορούσα να ελέγξω τη γλώσσα μου και έβγαλα έξω,
"ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ;"