บทที่ 25 อย่าร้องไห้อีก

มาเรียพบไอลาในลานจอดรถและพาเธอกลับไปที่ห้อง เธอจับไหล่ไอลาและปลอบใจเธอ “คุณนายคลาร์ก โปรดนอนลงสักครู่ ฉันจะไปเอาอาหารมาให้คุณ”

ไอลาพยักหน้า “ขอบคุณ” เสียงของเธอฟังดูอ่อนแรงมาก และไม่ใช่เพียงเพราะเครื่องดื่มที่เธอดื่มเท่านั้น แต่เป็นเพราะเธอซึมเศร้าและเสียใจมากเกินไป และสูญเสียความกระตือรือร้นไปทั้งหมด

หลังจากงานปาร์ตี้ครั้งนั้น สิ่งต่างๆ ไม่ดีขึ้นเลย ไอลาเริ่มป่วยหนัก กว่าครึ่งเดือนผ่านไปอาการของเธอดีขึ้น เธอขังตัวเองอยู่ในวิลล่าตลอดเวลา นอกจากนั้น ไบรอันก็หายตัวไปหลังจากคืนนั้นไม่นาน และยังไม่กลับบ้านเลย อย่างไรก็ตาม การที่เธออยู่ที่นี่คนเดียวยังดีกว่าการเผชิญหน้ากับเขา