Rozdział 7

Karol

Odłożyłem słuchawkę i odchyliłem się na siedzeniu, czując się zwycięzcą. Ponad pięćdziesiąt procent Sharpe Medical Supplies było moje. Wolfe Medical nie miałoby teraz innego wyjścia, jak tylko robić ze mną interesy, a to byłaby moja szansa. Lek na długowieczność, który opracowywali, miał wystrzelić na rynku jak rakieta, a ja musiałem być na parterze. Emocje związane ze zwycięstwem, dążeniem do celu i jego osiągnięciem nigdy się nie znudzą, bez względu na to, ile firm przekupię lub ile pieniędzy zarobię.

To było prawie wystarczające, aby poprawić mój ponury nastrój. Wtedy zobaczyłem siebie w artystycznie ułożonych lustrach po drugiej stronie biura apartamentu typu penthouse. Nienawidziłem tej pieprzonej fryzury. Wyglądałem jak wilkołak i chociaż to by mi wystarczyło na wszystkie interesy, które planowałem zrobić w Mooncrest, nie mogłem się doczekać, aż moje włosy odrosną do swojej pierwotnej długości. Powinienem był wydłubać oczy szefowi Silverstone'a za to, że mnie wyzwał, a co dopiero obciąć mi włosy tym nielegalnym ruchem. Chociaż odebranie mu ponad połowy wszystkiego, co posiadał za przegranie wyzwania i odsiadka w więzieniu za próbę zamachu na moje życie były miłe, to i tak było to nic w porównaniu z nazwaniem innego szefa rodziny jego rodzinnego miasta. Zrobiłem z niego przykład.

Uśmiechnąłem się na wspomnienie przerażenia na twarzach starszych szefów klanów. Będą się ukrywać w swoich legowiskach i przez długi czas rozważać swoje następne posunięcia. Dałoby mi to wystarczająco dużo czasu, aby wymyślić najlepszy sposób działania, aby zdobyć część Wolfe Medical. Z powodu rozporządzeń wilkołaków i Lykanów. Nie miałem pozwolenia na kupowanie akcji w głównym biznesie żadnego stada. Wolfe Medical było głównym biznesem stada Mooncrest i nie mogłem też kupić ich praw patentowych, gdy je zdobyli. Nawet gdybym mógł, Lycans nie mieli ani jednej firmy, która mogłaby z tym cokolwiek zrobić, a lek i tak nie zostałby tak dobrze przyjęty, gdyby pochodził od firmy Lycan. Wszystko, co mogłem zrobić, to zainwestować w ich biznes i zawrzeć z nimi umowę, której nie mogliby odrzucić. Inwestycja, którą planowałem poczynić, wystarczyłaby, aby przejść przez testy i szybko wprowadzić lek na rynek, moja pozycja w zarządzie, aby pomóc pokierować firmą, sprawiłaby, że lek znikałby z półek, a my wszyscy zarabialibyśmy krocie.

Ktoś zapukał do drzwi. „ Wasza Wysokość?”

„Wejdź, George”.

George był moim asystentem przez ponad dziesięć lat, lojalnym, potężnym beta-lycanem, który okazał się jednym z moich najlepszych atutów.

„ Coś nie tak?”

Uśmiechnął się do mnie cienko, wziął pilota i włączył telewizor. Twarz Devina wypełniła ekran, będąca w centrum ekskluzywnego wywiadu. Zmarszczyłem brwi i usiadłem, mrużąc oczy na ekranie.

Devin miał pogodny uśmiech na twarzy. Kobieta obok niego była nie do poznania. Wiedziałam, że się ożenił. Ale mnie nie zaprosił. Wtedy. To było rozsądne. Żenił się z wilkołakiem, a napięcie między naszymi rasami nie ostygło jeszcze wystarczająco. Zamarłam, gdy przesunęłam się na siedzeniu i obserwowałam, jak kobieta pochyliła się w jego stronę i jak adorujące spojrzenie mu rzuciła.

„ Ona jest wilkołakiem” – powiedziałem cicho. „George?”

„ Nazywa się Amy Greenvalley, jest omega. Lycan z jednego ze wschodnich klanów. Nadal badam ją i jej rodzinę”.

Zmrużyłem oczy, gdy Devin zaczął mówić.

„Dziękuję wam wszystkim za przybycie. Chciałem wykorzystać tę chwilę, aby wyrazić moją głęboką wdzięczność za znalezienie mojej partnerki losu, Amy. Jak każdy wilkołak i lykan wie, więź partnerska jest niemal niemożliwa do odparcia”. Uśmiechnął się i odwrócił, aby spojrzeć na Amy. „Od pierwszego razu, gdy spojrzałem na Amy, byłem nią oczarowany, wiedząc, że spędzę z nią resztę moich dni”.

Jej oczy rozbłysły, a ona przywarła do Devina odrobinę mocniej. Jej wyraz twarzy był otwarty i szczery, pełen nadziei. Jej ręka powędrowała do brzucha w nieświadomym geście, który sprawił, że znieruchomiałem.

„Devin będzie ojcem?”

„ Wydaje się, że tak” – powiedział George. „Pomyślałem, że to cię zainteresuje, między innymi”.

Uniosłam brwi na ton George'a. Był pozbawiony humoru i trochę zły. Devin mówił dalej, podczas gdy ja skupiałam się na George'u.

"Co to jest?"

„ Wyobrażam sobie, że wkrótce skontaktuje się z tobą ponownie w sprawie organizacji ślubu”.

Zmarszczyłam brwi. „Dlaczego miałby to zrobić?”

Miał spadek, do którego miał pełny dostęp i o ile pamiętałam, pracował w stadzie swojej żony. Czego potrzebował, żeby się ze mną kontaktować w tej sprawie? Nie zadał sobie nawet trudu, żeby powiedzieć mi, że się żeni, zanim pojawił się w telewizji na ten temat.

„ Prawie go opróżnił.” George przesunął palcem po tablecie i podał mi go.