Rozdział 5

Łaska

„ Tutaj” – powiedziałem George’owi, gdy dotarliśmy przed apartamenty Darkwood.

Bason i ja trzymaliśmy mieszkanie otwarte na wypadek, gdy musieliśmy uciec z klubów i barów w środku nocy i byliśmy zbyt pijani, by zaufać sobie i wrócić do domu. Eason korzystał z niego bardziej niż ja, ale nadal miałem klucz.

„Dziękuję, George.”

Wysiadłam z samochodu z wdzięcznym uśmiechem i pospieszyłam do środka, udając pilność. Kiedy byłam na wyższych piętrach, gdzie okna były lustrzane, spojrzałam w dół, aż zobaczyłam, że George odjeżdża, i westchnęłam, zanim wdrapałam się po schodach do mieszkania. Następnie zadzwoniłam do Easona.

Zaśmiał się. „Dawno nie mieliśmy s08. Wszystko w porządku?”

„ Jestem tutaj. Dziękuję. Nigdy więcej nie wyjdę.”

„ Co?” zapytał Eason. „To nie jest akceptowalne dla solenizantki.” „A tę sukienkę sprzedam przy pierwszej okazji.”

Złapał oddech. „Nie waż się! Wybrałem tę sukienkę dla ciebie i twój tyłek wygląda w niej fantastycznie. To byłoby takie marnotrawstwo”.

Prychnęłam i zrzuciłam obcasy. „Przyciągnęła zdradzającego łajdaka…” „Czy był przystojny?” „Eason! To nie jest--”

„ Co? Jesteś wolną kobietą. Skąd wiesz, że był oszukującym łajdakiem?”

„ Jego więź partnerska była nienaruszona”.

Nucił. „Dobra, bolące miejsce. Wrzuć go z powrotem do morza i idź łowić ryby jeszcze raz”.

„ Nie ma mowy”. Opadłam na kanapę, dąsając się. „Wróciłam do jego hotelu”.

Zakrzyknął mi do ucha. „Oto moja Grace! Nie możesz pozwolić, żeby jeden zły chwyt zniechęcił cię do powrotu tam”.

Pokręciłem głową. „Jestem napalony, ale też zbyt wściekły i rozczarowany, żeby chcieć się spuścić”. „Ach, trudno mieć moralny kompas. No cóż, przynajmniej ciesz się wanną i spokojem w nocy. Jest tam jedzenie i wszystko. Little Bit One i Two wytrzymają tam do niedzieli, jeśli chcesz weekendu”.

„ Nie mogłem-”

„ Oferuję. Możesz. Będziesz, więc nie kłóć się.”

Uśmiechnęłam się i pokręciłam głową. „Dzięki, Eason. Ja… Zobaczymy się w niedzielę. Kocham cię”.

„Ja też cię kocham”.

Rozłączyłam się, gdy łzy zapiekły mnie w oczy. Podeszłam do okna i spojrzałam na światła miasta, czując się gorzej niż kiedykolwiek. Wspomnienia nocy uderzyły we mnie. Sposób, w jaki mnie trzymał blisko. Smak jego ust na moich, żar jego pożądania grożący spaleniem mnie od środka. Zadrżałam, a potem zmarszczyłam brwi, patrząc na swoje odbicie.

Odepchnęłam poczucie winy i głęboki ból żalu, który mnie przeszył. To nie moja wina, że był oszustem. Nie mogłam wiedzieć, że był oszustem. Do tego momentu było to wszystko, czego potrzebowałam. Wspomnienia mojego młodszego ja, beztroskiego i pełnego pasji, przemknęły mi przed oczami. Zdrajca czy nie, wydobył tę część mnie, gdy myślałam, że całkowicie zniknęła, więc chociaż był nikczemny, nie mogłam całkowicie żałować tej nocy.

Wzięłam głęboki oddech i udałam się do łazienki. Ostrożnie wysunęłam się z sukienki. To była przepiękna sukienka, ale potrzebowałam pieniędzy. Eason będzie zdenerwowany, ale gdy dowie się o wszystkim, co się działo, zrozumie. Wrzuciłam sukienkę do kosza na ubrania i zdjęłam bieliznę.

Wszedłem pod prysznic, mając nadzieję, że woda zmyje splątany bałagan emocji. Gorące krople spływały po moim ciele, ale mój umysł wciąż pędził, gdy myślałem o dzisiejszym wieczorze i o tym, co czeka mnie w poniedziałek. Chciałem się rozerwać. Dostałem to. Teraz nadszedł czas, aby skupić się na drodze naprzód. Zbliżał się Festiwal Zimowego Księżyca. Jakaś wilkołak lub kobieta lycan chciałaby wyjść, czując się tak seksownie, jak Charles sprawił, że ja się czułam. Miałem nadzieję, że oni również zapłacą za to najwyższą cenę.

Poniedziałek nadszedł zbyt szybko. Nawet nie pamiętałam, jak próbowałam odebrać wszystkie prezenty Cecila i Richarda. Ledwo zmieściłam się w 60-dniowym oknie zwrotu, więc miałam trochę więcej miejsca na kartach kredytowych, ale nie na tyle, żeby świętować. Groźba zajęcia nieruchomości, która utknęła w mojej skrzynce pocztowej, wydawała się wypalać dziurę w mojej kurtce, gdy wsiadałam do autobusu kilka mil od domu, jadąc do siedziby Wolfe Medical. Eason miał się wkurzyć, gdy się dowie, ale jeśli tylko uda mi się zebrać wystarczająco dużo pieniędzy i wystarczająco błagać, może nie będę musiała mu mówić, że przewijałam katalog firmy ubezpieczeniowej ze wszystkim, co było w domu, i martwiłam się. Większość mebli, które były w domu odkąd byłam dzieckiem, była schowana na strychu. Widziałam wszystko, co kupiłam odkąd wyszłam za Devina. Nie wiedziałam, skąd to wszystko się wzięło, ale wszystko musiało wystarczyć, żeby pokryć koszty.