Rozdział 68 Nie jestem pod wrażeniem, panie Valentino

Zamknęła oczy, pozwalając wodzie spływać po niej, ale jej umysł odmawiał uwolnienia się od obrazów. Dłonie Alessandro na jej ciele, jego usta na jej skórze, sposób, w jaki szeptał jej imię z taką intensywnością, gdy jego monstrualny kutas był w niej, rozciągający ją boleśnie i nigdy nie przestający pompować brutalnie w jej śliską cipkę. Ugryzła się w wargę, powstrzymując jęk, który miał się głośno wydać, niezwykle rozdarta między frustracją a pożądaniem. Woda może jej nie ochłodziła, ale dała jej chwilę do myślenia.

Zły, zły, włoski don! Mruknęła w myślach.

Pomimo irytacji, walczyła z chęcią poddania się i błagania go, by ją przeleciał pod prysznicem. Wtedy jej przyjaciele i koledzy myśleli, że jest zakonnicą, niezdolną do reagowania na żadnego mężczyznę. Ale prawda była taka, że jej ciało reagowało tylko na jednego mężczyznę, który był samym diabłem, z którym Mia nie chciała mieć nic wspólnego.