Rozdział 393 Rycerz w lśniącej zbroi

„Kochanie, jestem rozczarowany, słysząc, że nie chcesz zjeść ze mną kolacji. Więc przyszedłem tutaj, żeby zabrać cię na kolację” – powiedział Adrik, jego głos ociekał sztucznym urokiem, gdy wyciągnął rękę i chwycił dłoń Sofii, podnosząc ją i sprawiając, że stanęła na nogi. Sofia zareagowała szybko, wyrywając dłoń z jego uścisku, a jej oczy płonęły gniewem. „Nie waż się mnie dotykać. Nie spodobają ci się konsekwencje, jakie mój mąż na ciebie sprowadzi”.

Uśmiechnął się, wyraźnie rozbawiony jej buntem. „Po prostu jestem uprzejmy, a ty grozisz mi swoim mężem. Pozwól, że przypomnę ci, że porwałem cię na jego oczach. Wyobrażasz sobie, jak potężny jestem? Radzę ci zostawić tego gówniarza. Don Leonardo nie wie, jak dbać o taką piękność jak ty” – zadrwił, przeszywając wzrokiem ciało Sofii, wysyłając dreszcze obrzydzenia wzdłuż jej kręgosłupa.

Sofia zebrała się na odwagę i skonfrontowała się z nim. „Jaką umowę chcesz zawrzeć z moim mężem?”