Rozdział 242 Tęsknota za nią

Matteo wpatrywał się w oświetloną rezydencję Alessandro Valentino, włoskiego dona i jego najbliższego przyjaciela. Ale szybkie bicie w piersi nie było spowodowane przez Alessandro — było spowodowane przez Emily, kobietę, którą kochał ponad wszystko. Siedząc w samochodzie w drodze tam, ćwiczył rozmowę, tak jak robiłby to przed argumentowaniem sprawy w sądzie, nawyk, który uczynił go jednym z najbardziej utalentowanych i odnoszących sukcesy prawników w kraju. Ale dziś wieczorem nie zamierzał wygrać tej kłótni. Był przygotowany na przegraną, jeśli oznaczałoby to, że mógłby zyskać zaufanie kobiety, którą kochał.

Biorąc głęboki oddech i pocierając dłonie, by otrzeć pot, Matteo wyprostował się i pewnym krokiem wkroczył do rezydencji. Strażnik szybko poinformował Alessandro o przybyciu Matteo, a gdy Matteo wszedł do salonu, Alessandro zszedł korytarzem. Było późno - prawie północ - i Alessandro wyglądał, jakby ktoś mu przerwał w połowie czegoś, jego szlafrok był luźno zawiązany, a włosy lekko potargane. Ten widok sprawił, że Matteo odchrząknął , zmuszając się, by nie myśleć zbyt wiele o życiu sypialni swojego przyjaciela. "Co się stało, Matteo?" Głos Alessandro był szorstki i lekko zirytowany, na jego twarzy malował się cień zakłopotania.

„Mówiłem ci, że przyjdę, pamiętasz?” Matteo zadrwił, a kąciki jego ust uniosły się w uśmiechu.