บทที่ 5 คุณไม่ใช่โจเซลิน

“คุณควรอาบน้ำก่อน ฉันรอได้” เจเน็ตก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว ราวกับกำลังป้องกันตัวเองจากศัตรู

เธอดูเหมือนนกที่ถูกขังไว้และพยายามอย่างยิ่งที่จะซ่อนความตื่นตระหนกของเธอ

เธอไม่รู้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับสามีที่เรียกว่าของเธออย่างไร

ชายคนนั้นยืนอยู่ที่โต๊ะและมองไปที่เจเน็ต

เธอมีลักษณะเหมือนกวางที่ถูกไฟหน้ารถส่อง

อีธานมองเธอแล้วหัวเราะเบาๆ “อย่ากังวลไปเลย ฉันจะไม่กินเธอ ฉันมีเรื่องต้องคุยด้วยหน่อย”

เจเน็ตกอดอกแล้วเดินไปหาเขาอย่างลังเล เธอไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ไม่ว่าทางใดก็ตาม ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป เธอแต่งงานกับผู้ชายที่เพิ่งพบในงานแต่งงานของเธอ

“มันคืออะไร?”

อีธานหยิบเก้าอี้ไม้ขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่งแล้ววางไว้ตรงหน้าเธอ “เชิญนั่งลงครับ”

จากนั้นเขาก็ลากเก้าอี้เข้ามาใกล้เจนิสแล้วนั่งลง “ฉันไม่ชอบพูดอ้อมค้อม ฉันรู้ว่าคุณไม่เต็มใจจะแต่งงานกับฉัน”

'มันชัดเจนขนาดนั้นเลยเหรอ' เจเน็ตคิด

“ความสัมพันธ์ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในชั่วข้ามคืน มันต้องใช้เวลา เราต้องทำความรู้จักกัน ก่อน” เธออธิบายโดยพยายามซ่อนความเขินอาย เอา ไว้ อย่างไรก็ตาม หลังจากพูดออกไป เธอก็รู้สึกว่าคำอธิบายของเธอ ดูไม่จำเป็น อีธานรู้ดีถึงสถานะของเขาและรู้ว่าคนอื่นคิดอย่างไรกับเขา เขารู้ว่าโจเซลินคงไม่อยากแต่งงานกับคนนอกสมรสอย่างเขา

อีธานขมวดคิ้วและมองเจเน็ตตั้งแต่หัวจรดเท้า หญิงสาวคนนี้ประหม่ามาตั้งแต่ต้น เธอกัดริมฝีปากล่าง สายตาของเธอมองไปทั่วทุกหนแห่งด้วยความกังวล

“อย่ากังวล ฉันไม่สนใจการแต่งงานครั้งนี้

เราเป็นสามีภรรยากันในโลกภายนอกได้ แต่เราต้องไม่ยุ่งเรื่องของกันและกัน วิธีนี้เราจะหลีกเลี่ยงปัญหาและอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ข้างนอกและไม่ค่อยกลับบ้าน ฉันต้องการอิสระที่จะทำในสิ่งที่ฉันต้องการ คุณก็เหมือนกัน ฉันจะไม่ควบคุมหรือก้าวก่ายกิจการของคุณ"

จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและหยิบเสื้อสูทจากเก้าอี้ จากนั้น ราวกับกำลังนึกถึงอะไรบางอย่าง อีธานก็โน้มตัวไปจับที่วางแขนของเก้าอี้ รัดเจเน็ตไว้ระหว่างแขนของเขา

"การดูผู้ชายเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ใช่เรื่องถูกต้อง ในกรณีที่คุณต้องการให้ฉันสนองความต้องการทางเพศของคุณ ฉันจะ ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะตอบสนองความต้องการของคุณในฐานะสามี"

กลิ่นของผงซักฟอกผสมกับกลิ่นหอมของเขาฟุ้งไปในอากาศ ทำให้หนังศีรษะของเจเน็ตรู้สึกระคายเคือง

“ไม่จำเป็น” เธอขู่ผ่านฟัน พยายามไม่แสดงอาการอ่อนแอออกมา

ใบหน้าของอีธานมืดมนลง เขาเหลือบมองท้องของเจเน็ตเพียงเสี้ยววินาทีแล้วเตือนว่า “ถึงเราจะเป็นแค่คู่รักธรรมดาๆ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันอยากให้คุณจำไว้” เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า “ฉันไม่อยากรู้ว่าภรรยาของฉันตั้งครรภ์ลูกของผู้ชายคนอื่นสักวันหนึ่ง”

ความภักดีเป็นคุณธรรมที่สำคัญที่สุดสำหรับอีธาน เขาเคยได้ยินมาว่าโจเซลินเปลี่ยนแปลงผู้ชายได้เหมือนกับเปลี่ยนเสื้อผ้า

“ฉันจะทำหน้าที่ภรรยาตราบเท่าที่เราแต่งงานกัน” เจเน็ตตอบอย่างหนักแน่น “ฉันหวังว่าคุณจะรักษาคำพูดและไม่ก้าวก่ายชีวิตของฉัน”

รอยยิ้มขี้เล่นของชายคนนั้นจางหายไปเล็กน้อย

เขายืดตัวตรงและก้าวถอยห่างจากเจเน็ต “คุณไม่ใช่โจเซลิน ลินด์ใช่ไหม” เขาถามพร้อมยกคิ้วขึ้น