Κεφάλαιο 5

"Η γιαγιά μου θέλει να σε παντρευτώ, μετά να φροντίζω εσένα και τα παιδιά σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Είσαι διατεθειμένος να με παντρευτείς;" είπε ο Έλιοτ ωμά. Αν και μιλούσε για γάμο, το βλέμμα του ήταν αδιάφορο. ήταν σαν να επωμιζόταν απλώς μια ευθύνη.

Νιώθοντας ξαφνικά να διασκεδάζει, η Αναστασία φούντωσε τα μακριά μαλλιά της και κοίταξε τον άντρα απέναντι. "Κοιτάξτε με καλά. Μοιάζω με τον τύπο που δεν μπορεί ποτέ να παντρευτεί;"

Ήταν πολύ όμορφη. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν υπερβολή να πούμε ότι ήταν απολύτως εκπληκτική.

«Δεσποινίς Τίλμαν, δεν θέλετε να με παντρευτείτε;» Ο Έλιοτ έσφιξε τη γωνία του στόματός του και ανέπνευσε σιωπηλά έναν αναστεναγμό ανακούφισης.

«Αν και είσαι δυνατός και όμορφος, δεν σε νοιάζομαι», απάντησε με μεγάλη σιγουριά η Αναστασία.

Το όμορφο πρόσωπο του Έλιοτ αποκάλυψε μια ελαφρώς τρομακτική έκφραση. Φαινόταν ότι δεν ήταν καθόλου ελκυστικός για αυτή τη γυναίκα. Λοιπόν, αυτό ακριβώς το αποτέλεσμα ήθελα.

Όπως ήθελε, δεν έλκονταν ο ένας για τον άλλον.

«Ελπίζω να μπορείτε να επισκεφτείτε τη γιαγιά μου προσωπικά , δεσποινίς Τίλμαν». Άλλωστε μόνο αυτή η γυναίκα μπορούσε να αρνηθεί τις επιθυμίες της γιαγιάς του γιατί, στην καρδιά του, ήταν υπεύθυνος και για μια άλλη γυναίκα.

Η Αναστασία συλλογίστηκε για λίγα δευτερόλεπτα και μετά ρώτησε με στενά μάτια: "Αλήθεια έχεις αποκτήσει το QR International Group;"

"Από εδώ και πέρα, θα είμαι το αφεντικό σου, οπότε μην ανησυχείς. Θα σε φροντίσω". Ο Έλιοτ εξέφρασε ότι παρόλο που δεν μπορούσε να την παντρευτεί, θα τη φρόντιζε στη δουλειά.

Στο άκουσμα αυτό, η Αναστασία ανοιγόκλεισε τα μάτια. "Εντάξει, ας το κάνουμε τότε! Αντίο, Πρόεδρε Πρέσγκρεϊβ."

Ο Έλιοτ τρόμαξε ξανά με τα λόγια της. Ποτέ πριν μια γυναίκα δεν τον είχε περιφρονήσει τόσο κατάφωρα.

Έτσι, ο Έλιοτ σηκώθηκε και έφυγε. Αφού το έκανε, η Αναστασία έβγαλε έναν μικρό αναστεναγμό. Ξαφνικά, η Γκρέις χτύπησε την πόρτα και ρώτησε: "Αναστασία, τι μιλάς με τον Πρόεδρο Πρεσγκρέιβ; Του αρέσεις πολύ;"

«Ποιος το είπε αυτό;»

«Όλοι λένε ότι σε κοιτούσε επίμονα στην αίθουσα συνεδριάσεων», ενημέρωσε η Γκρέις την Αναστασία με το σημερινό ζουμερό κουτσομπολιό.

Όταν το άκουσε η Αναστασία, ενοχλήθηκε . Φαινόταν ότι ο Έλιοτ της δημιουργούσε προβλήματα στη δουλειά. Ως αφεντικό, θα πρέπει να είναι καλό αφεντικό. Απλώς θα δούλευε κάτω από αυτόν και δεν θα έπρεπε να εμφανιστεί μπροστά της στο μέλλον.

Στεκόμενη μπροστά στο παράθυρο από το δάπεδο μέχρι την οροφή, η Αναστασία σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον πατέρα της.

"Γεια! Μπορώ να ξέρω ποιος είναι;" Μια γνώριμη φωνή ακούστηκε από την άλλη άκρη.

Η μύτη της Αναστασίας κάηκε καθώς φώναξε στην άλλη πλευρά: "Μπαμπά, είμαι εγώ. Είμαι η Αναστασία".

"Αναστασία; Εσύ... Πού ήσουν τα τελευταία πέντε χρόνια; Δεν σε βρήκα." Ο Φράνσις ξαφνιάστηκε ευχάριστα.

Τώρα που ο πατέρας και η κόρη συνδέθηκαν, πώς θα μπορούσε να διαρκέσει οποιοδήποτε μίσος; Τα μάτια της Αναστασίας γέμισαν δάκρυα καθώς είπε: "Μπαμπά, λυπάμαι. Ζω στο εξωτερικό όλα αυτά τα χρόνια και τώρα επέστρεψα για να δουλέψω στη χώρα".

"Εντάξει, αρκεί να γυρίσεις. Πότε θα γυρίσεις σπίτι;"

«Θα πάω σπίτι σε δύο μέρες».

"Εντάξει, αρκεί να είσαι υγιής και ασφαλής. Φταίω εγώ. Δεν έπρεπε να σε διώξω."

«Ας ξεχάσουμε το παρελθόν». Η Αναστασία τον παρηγόρησε. Είχε περάσει όλες τις δυσκολίες, και δεν ήθελε να τις σκέφτεται πια.

«Εντάξει, γύρνα σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται!» Ο Φράνσις αναστέναξε.

Η Αναστασία έκλεισε το τηλέφωνο και πήρε μια βαθιά ανάσα. Στην πραγματικότητα, δεν ήθελε ακόμα να πάει σπίτι. Ήταν αρκετά καλό όσο ο πατέρας της ήταν υγιής και ασφαλής.

Εκείνη τη στιγμή, ο Λάρι χτύπησε την πόρτα και ήρθε με ένα κουτί στα χέρια του. «Αναστασία, είμαι εδώ για να σου φέρω κάτι».

Η Αναστασία κοίταξε έκπληκτη το κουτί που έβαλε στο τραπέζι. "Τι είναι αυτό;"

"Εικασία."

Η Αναστασία κοίταξε το κουτί με τις λέξεις 'Cloud Residence No. 1'. Ήταν σαν το όνομα ενός κτιρίου.

«Καλύτερα πες μου ευθέως!» Η Αναστασία χαμογέλασε. δεν ήθελε να μαντέψει.

"Το Cloud Residence No. 1 είναι μια πολυτελής μεγάλη συγκυριαρχία 370 τετραγωνικών μέτρων αξίας 120 εκατομμυρίων. Είναι μια κορυφαία μονάδα ιδιοκτησίας που είναι πολυτελώς ανακαινισμένη και διακοσμημένη με πολυτελή διακόσμηση και είναι έτοιμη να μείνεις. Το αξίζεις." Ο Λάρι τελείωσε την ομιλία του και άνοιξε το κουτί. Μέσα υπήρχαν έξι κλειδιά και μια κάρτα πόρτας.

Η Αναστασία συνοφρυώθηκε. "Είναι για μένα αυτό;"

"Αναστασία, αυτό είναι ένα ξεχωριστό προνόμιο από τον Πρόεδρο Πρεσγκρέιβ. Άλλαξε την κατοικία σου σε μονάδα Cloud Residence No. 1. Δεν εκπλήσσεσαι και δεν σε ενθουσιάζει;"

«Πάρ’ το· δεν το χρειάζομαι». Η Αναστασία αρνήθηκε ψυχρά. Δεν ήθελε να δεχτεί καθόλου χάρη από την οικογένεια Πρεσγκρέιβ. Όταν πέθανε η μητέρα της, είχε περάσει μια πολύ οδυνηρή παιδική ηλικία.

Η μητέρα της είχε πεθάνει με έντιμο θάνατο και είχε χάσει το πιο κοντινό της πρόσωπο.

Ακούγοντας την άρνησή της, ο Λάρι έμεινε άναυδος για λίγα δευτερόλεπτα. Απλώς αρνήθηκε ένα τόσο εκπληκτικό προνόμιο;

"Αναστασία, δεν αστειεύεσαι, έτσι; Αυτό είναι ένα προνόμιο που είναι μόνο για σένα!" Ο Λάρι ήταν 35 ετών και άγαμος. Ερωτεύτηκε επίσης με την πρώτη ματιά την Αναστασία, η οποία ήταν νέα και όμορφη, αλλά δεν περίμενε ότι ο Έλιοτ είχε ήδη πάρει μπροστά.

«Πες στον Πρόεδρο Πρεσγκρέιβ ότι δεν χρειάζομαι ειδική μεταχείριση στην εταιρεία».

Αφού η Αναστασία τελείωσε την ομιλία της, έσπρωξε το κουτί προς τον Λάρι και επανέλαβε τα λόγια της. «Πάρ’ το».

"Μην μου το κάνεις αυτό. Πώς να του το πω; Απλά αποδέξου το!" Ο Λάρι έβλεπε ότι ο Έλιοτ ενδιαφερόταν για την Αναστασία.

Ωστόσο, η Αναστασία είπε ακόμα σταθερά, "Στείλτε το πίσω. Πραγματικά δεν το έχω. Ευχαριστώ."

Όταν ο Λάρι είδε ότι ήταν σοβαρή, έπρεπε να πάρει το κουτί. Αυτή τη στιγμή, ο Έλιοτ δεν επέστρεψε για να εργαστεί στην εταιρεία του Dominion Corporation, αλλά άρχισε να εργάζεται στο κεντρικό γραφείο της Bourgeois.

«Πρόεδρε Πρέσγκρεϊβ, η Αναστασία δεν θα το δεχτεί αυτό, ό,τι κι αν είπα», είπε ο Λάρι αβοήθητος.

"Λοιπόν." Τα σκούρα μάτια του Έλιοτ ήταν θολά. Το περίμενε αυτό, αλλά το καλύτερο θα ήταν αν μπορούσε να ξεπληρώσει το χρέος του με υλικά πράγματα, ώστε να μην χρειαστεί να δεσμευτεί με την Αναστασία με γάμο.

Στο Tillman Residence, ο Φράνσις είχε μόλις επιστρέψει. Κοίταξε τη γυναίκα του που έβλεπε τηλεόραση στον καναπέ, μετά αναστέναξε χαρούμενος και είπε: "Ναόμι, έλαβα μια κλήση σήμερα. Μαντέψτε ποιος ήταν;"

"ΠΟΥ;" Η Ναόμι τον κοίταξε με περιέργεια.

"Ήταν η Αναστασία! Ζούσε στο εξωτερικό όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ήταν περίεργο που δεν είχα καταφέρει να επικοινωνήσω μαζί της", είπε χαρούμενος ο Φράνσις.

Δεν κατάλαβε ότι η έκφραση της γυναίκας του είχε αλλάξει ξαφνικά και η δυσαρέσκεια στα μάτια της μεγάλωνε. "Γιατί σκέφτεσαι ακόμα αυτό ; Σε ντροπή στο παρελθόν, οπότε μην την αφήσεις να επιστρέψει σε αυτό το σπίτι."

"Ναόμι, σκέφτομαι αρκετό καιρό και νιώθω ότι δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Πρέπει να υπάρχει μια παρεξήγηση, και τέλος πάντων, έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε. Απλά αφήστε το να περάσει!"

"Τι παρεξήγηση; Η Έρικα τη φωτογράφισε να συχνάζει σε αυτό το μέρος μέσα στη νύχτα. Τα στοιχεία είναι βάσιμα." Η Naomi πραγματικά δεν περίμενε την Αναστασία, που είχε διωχθεί, να επιστρέψει τώρα.

Παρατήρησε την ανάπτυξη της εταιρείας μας και επέστρεψε για να ανταγωνιστεί για τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας; Χμφ! Όλα ανήκουν στην κόρη μου. Θα είναι πάνω από το νεκρό μου σώμα για να το πάρει στα χέρια της η Αναστασία!

Βλέποντας ότι η γυναίκα του δεν ήταν χαρούμενη, ο Φράνσις δεν είπε άλλο και ανέβηκε πάνω, λίγο κουρασμένος.

Στη συνέχεια, η Naomi σήκωσε γρήγορα το τηλέφωνό της και κάλεσε τον αριθμό της κόρης της.

"Ε, μαμά."

«Έρικα, μάντεψε ποιος επέστρεψε;»

"ΠΟΥ;"

"Αυτή η μικρή αναστασία επικοινώνησε με τον μπαμπά σου σήμερα. Επέστρεψε."

"Τι; Πώς μπορεί να επιστρέψει;"

"Πρέπει να έχει πάρει μια φαντασία στα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας μας και θέλει να επιστρέψει για ένα κομμάτι από την πίτα. Με εμένα εδώ, δεν θα προλάβει καν να το βάλει με το δάχτυλο." Η Ναόμι βούλιαξε ψυχρά, με το πρόσωπό της γεμάτο πικρία.

«Μπόρεσα να την διώξω πριν από πέντε χρόνια, οπότε ακόμα κι αν επιστρέψει, μπορώ να την διώξω ξανά». Η Έρικα ήταν επίσης πολύ σίγουρη γι' αυτό.