Rozdział 1

Był środek nocy i Lu Yao zdawała się spać głęboko, ale nagle otworzyła ciężkie powieki i na chwilę oszołomiła się.

Mężczyzna, który pierwotnie wracał tylko raz w tygodniu, leżał w tej chwili obok niej. Ciepłe żółte światło z lampki nocnej oświetlało jego ciało; górna część ciała była zarysowana, a ramiona smukłe. Wyglądał eterycznie pięknie.

Lu Yao zamarł.

Czy dzisiaj nie była sobota? Dlaczego wrócił?

Następnego dnia Lu Yao obudził odgłos silnika samochodu na dole.

Usiadła, przytulając koce i była oszołomiona przez ponad dziesięć sekund. Dopiero gdy usłyszała hałasy z kuchni, wybiegła z pokoju. Kiedy to zrobiła, jej wzrok zatrzymał się na szczupłej postaci krzątającej się po kuchni, odwróconej do niej plecami.

Mężczyzna miał na sobie luźne ubranie wypoczynkowe. Wyglądał szczupło; jego talia była szczupła, a nogi długie.

Kiedy Shao Yunchen wyszedł z kuchni po tym, jak skończył przygotowywać śniadanie, zmarszczył brwi, widząc Lu Yao stojącą tam w koszuli nocnej. „Idź się przebrać.”

„Och, jasne.” Spojrzała na siebie i zauważyła, że ma na sobie jedwabną koszulę nocną. Lu Yao nieuchronnie się zarumieniła i szybko pobiegła z powrotem do łazienki .

Kiedy wyszła po umyciu naczyń, Shao Yunchen siedział już przy stole jadalnym i jadł śniadanie. Następnie usiadła naprzeciwko niego.

Kanapki i smażone jajka, które zrobił, wyglądały i pachniały dobrze. Zaczęła jeść jajka małymi kęsami. Nikt z nich nic nie powiedział; jedynymi dźwiękami przy stole jadalnym był brzęk noży i widelców.

Lu Yao był przyzwyczajony do takiego życia.

Po jedzeniu poszła z talerzem do kuchni. Jednak kiedy wyszła, jej stopa niechcący uderzyła w drzwi, a ból sprawił, że zaczerpnęła oddech.

Gdy Shao Yunchen to zobaczył, wyjął plaster z szafki i podał go jej.

„ Dziękuję.” Lu Yao wiedziała, że zawsze był obojętny, ale mimo to w jej wnętrzu narastał ból.

W przypadku każdej innej pary, gdy żona była ranna, mąż okazywał troskę i pytał o nią, klękając i martwiąc się o uraz. Jednak ona i Shao Yunchen były wyjątkiem; byli jak dwoje nieznajomych, którzy mieszkali pod jednym dachem.

Shao Yunchen nic nie powiedział. Po prostu odwrócił się, chwycił marynarkę i ją założył.

Niewątpliwie niektórzy mężczyźni byli naturalnie przystosowani do noszenia garniturów, zwłaszcza ci szczupli jak Shao Yunchen. Kiedy nosił garnitur, wyglądał wyjątkowo efektownie; po prostu stojąc tam, emanował imponującą aurą.

„ Pamiętaj, żeby umyć talerze po jedzeniu. Nie zostawiaj ich mokrych w zlewie”. Kiedy Shao Yunchen to powiedział, miał już na sobie skórzane buty.

Kiedy Lu Yao odzyskała przytomność, przywitał ją jedynie dźwięk zamykanych drzwi.

Następnie pozostała tam, kucając. Jeśli wcześniejsze działanie Shao Yunchena wywołało u niej udrękę, teraz była przemarznięta do szpiku kości, a jej całe istnienie przesiąknięte było arktycznym chłodem.

Wiedziała, że poślubił ją wtedy , ponieważ został do tego zmuszony przez ojca, a nie dlatego, że naprawdę ją kochał. Co gorsza, gdy się pobrali, zażądał, aby podpisali umowę, która dotyczyła nie tylko ich życia przed ślubem, ale także po ślubie; były tam warunki szczegółowo określające równy podział kosztów utrzymania, zakaz posiadania dzieci w ciągu czterech lat, rozwód natychmiast po czterech latach i tak dalej.

Lu Yao podpisała kontrakt, ale naiwnie myślała, że zdoła roztopić jego zimne serce.

Minęły trzy lata od tamtego czasu, ale jego postawa pozostała tak samo zimna jak poprzednio, a wszystkie jej wysiłki były daremne. Spójrz, od wczorajszego wieczoru do teraz wypowiedział w sumie tylko cztery zdania, a nawet wtedy był bardzo ostrożny i troskliwy.

Znalezienie się w takiej sytuacji było istnym żartem.