Rozdział 23 Posag, odrobina jaskrawej czerwieni

Juliana uniosła brwi ze zdziwienia, gdy to usłyszała. Nigdy nie widziała Celeste z tak zdeterminowaną postawą. Celeste uśmiechnęła się delikatnie, jakby przejrzała wątpliwości Juliany, i mówiła dalej.

„Juliana, twój tata i ja przeżyliśmy w przeszłości trudne chwile, ale po wielu przejściach, zwłaszcza po rozstaniu, dużo rozmawialiśmy i wiele się nauczyliśmy. Życie jest krótkie i nie warto krzywdzić się dla nikogo”.

Słowa Celeste ujawniły jej przebudzenie w ostatnich latach. Nie chciała, aby Juliana ponownie popełniła ten sam błąd, dlatego w przeddzień rozstania wielokrotnie ją ostrzegała, mając nadzieję, że Juliana zapamięta to w swoim sercu.