Rozdział 262

Docieramy do windy, Oscar i ja się śmiejemy, a Xander dramatycznie mówi, że jeśli faceci dowiedzą się, że rozmawiam w ten sposób z jego kumplem, znajdą sposób, żeby go torturować.

Wychodzimy do tłumu podobnego do wczorajszego poranka, tylko mniej formalności. Nadal dostaję spojrzenia od ludzi, którzy uznali, że jestem zagrożeniem, ale nie wiem, co z tym zrobić, ponieważ nigdy nie zostaję sam.

Jest tu kilka osób, których nie rozpoznaję z wczorajszych spotkań. Sądząc po budowie ciała i sposobie stania, muszą być strażnikami lub wojownikami jakiegoś rodzaju. Zastanawiam się, dlaczego wszyscy tu są?