Rozdział 195

Wiedziałem, że to nie będzie bułka z masłem, ale myślałem, że przynajmniej będę miał jakąś przewagę, skoro już raz to zrobiłem. Ale Audrina wiedziała, co robi, przyprowadzając mnie tu tak wcześnie rano. Rosa osiadła na wszystkim, a bez słońca, które mogłoby ją odparować, wszystko było śliskie jak cholera, a trasę trzeba było pokonać zupełnie inaczej niż za pierwszym razem.

Ruszaj się, chuda dupsko. Myślałam, że już to kiedyś zrobiłeś, czy to też zmyślone gówno? Audrina kpi. Ja po prostu ruszam się dalej. Nie pozwoliłabym jej rozpraszać się w normalny dzień, a co dopiero wtedy, gdy naprawdę potrzebuję wszystkich komórek mózgowych, żeby ukończyć ten kurs.

W końcu docieram do końca, cała w błocie z ostatniej części kursu, wspinając się nad i pod belkami. Wiem, że moje dłonie są poszarpane od lin i że jeszcze nie zaczęliśmy prawdziwego treningu.