Rozdział 7 Za kogo ty się uważasz?

„Dziękujemy za łaskę uratowania życia, którą nam okazałeś dziesięć lat temu!”

Gdy tylko menadżer Wang wypowiedział te słowa, w całym prywatnym salonie zapadła głucha cisza, jakby ktoś wyciszył dźwięk.

Wszyscy poczuli silne zatrzymanie oddechu, jakby usłyszeli coś niewiarygodnego.

Lin Guangyao był wybawicielem Xue Meigui?

Uff!

Wen Qian i pozostali poczuli, że ich serca utknęły w gardłach. A ich umysły zostały przytłoczone szokiem i zdumieniem.

To nie był nikt inny, tylko Xue Meigui!

Ten, który posiadał przerażającą, królową w Jiang City. A Lin Guangyao uratowała jej życie. Co więcej, Lin Guangyao i Młody Mistrz Xu Ziheng mieli niezwykle bliską relację, co oznaczało, że wzbije się wysoko ze swojej obecnej pozycji. Wystarczająco wysoko, aby awansować do klasy ważniaków najwyższego szczebla.

Swoosh! Swoosh! Swoosh!

W tym momencie wszyscy spojrzeli na Lin Guangyao z wielkim szacunkiem.

Zwłaszcza, gdy kierownik Wang z szacunkiem wyprowadził grupę kelnerów z prywatnego saloniku.

Bum!

Wszyscy starzy koledzy z klasy w całym prywatnym salonie wybuchnęli dobrymi humorami. Otoczyli Lin Guangy ao, jakby byli niezliczoną ilością gwiazd otaczających księżyc, „Guangyao! Jesteś taki niesamowity. Nie mogę uwierzyć, że jesteś wybawcą Xue Meigui!”

„O mój Boże, wszystkie te napoje alkoholowe to ulubione drinki Xue Meigui. Nawet najwięksi ważniacy w Jiang City nie mają szans, żeby się nimi napić. Teraz ona obdarowuje cię nimi wszystkimi. Kosztowałyby co najmniej miliony!”

„Panie wychowawco, będziemy na pana liczyć w przyszłości!”

Wen Qian i pozostali wpatrywali się w Lin Guangyao z rozgwieżdżonymi oczami. Niektóre z odważnych dziewcząt zaczęły nawet bez przerwy pocierać ramiona Lin Guangyao swoimi ciałami.

Ich przyjazne nastawienie osiągnęło punkt skrajny.

Nie tylko oni!

Nawet Bai Yi nie mogła powstrzymać się od spojrzenia na Lin Guangyao w tym momencie z nowym blaskiem. Jej spojrzenie było wypełnione głębokim zaskoczeniem.

Zwłaszcza po tym, jak porównała go do Lin Fan, który siedział cicho obok niej. Jej poczucie straty stało się jeszcze silniejsze.

Jak inni mężczyźni mogą być tak olśniewający?

A Lin Fan musi być taką nieszczęśliwą osobą!

Jednak w tym momencie, zamiast przyjmować pozytywnie wszystkie szalone komplementy, umysł Lin Guangyao był pełen wątpliwości i niepokoju.

Ponieważ nie pamiętał nawet, kiedy uratował Xue Meigui.

Zwłaszcza, że rzekomo wydarzyło się to dziesięć lat temu?

W tamtym czasie był jeszcze tylko studentem. Jak to możliwe, że kogoś uratował?

„Może uratowałem ją przez przypadek?”

Lin Guangyao pokręcił głową w tym momencie, wyrzucając niepokój ze swojego umysłu. Naprawdę wierzył, że był wybawcą Xue Meigui, zwłaszcza po tym, jak wszyscy go pochlebiali.

Przez chwilę wydawało mu się, że jego przyszłość jest nieskończona.

Zwłaszcza po tym, jak odkrył, że Bai Yi również wpatruje się w niego wzrokiem pełnym wspaniałości, co sprawiło, że jego próżność gwałtownie wzrosła. „Koledzy z klasy, skoro Lin Fan nie może sobie pozwolić na zapłatę, to ja zapłacę za dzisiejsze zamówienie!”

Huraaa!

Gdy tylko padły te słowa, w prywatnym salonie wybuchła fala pozytywnych reakcji.

W oczach wszystkich sylwetka Lin Guangyao wydawała się nieskończenie wyższa.

„Haha... Opiekun klasy jest niesamowity! W przeciwieństwie do kogoś, kto przekracza swoje możliwości, by wyglądać imponująco. Zachowuje się jak pretensjonalny drań, gdy nie stać go nawet na zapłatę!”

„To prawda! Nasz opiekun klasy jest nadal tym, który jest potężny i dominujący. Myślę, że Bai Yi powinna była poślubić opiekuna klasy na samym początku!”

„Hehe! Bogini Bai Yi, dlaczego po prostu nie wykopiesz tego bezwartościowego gówna obok siebie? Ty i opiekun klasy zdecydowanie idealnie do siebie pasujecie!”

Tłum ryczał głośno.

Głosy te były pełne pogardy i lekceważenia wobec Lin Fana. Wszystkie miały na celu wystawienie Bai Yi i Lin Guangyao.

Słysząc te słowa, śliczna twarz Bai Yi zmieniła kolor na czerwony i biały.

To nie wszystko!

W tym momencie Wen Qian powiedział do Lin Fana w sarkastycznym tonie: „Lin Fan, widziałeś to? Jaką wspaniałą postacią jest nasz opiekun klasy! A ty jakim bezwartościowym gównem jesteś! Jakie masz prawo być z Bai Yi?”

„Radzę ci szybko opuścić Bai Yi! Przestań szukać kłopotów!”

Słowa Wen Qian zdawały się odzwierciedlać myśli wszystkich.

Spojrzenie wszystkich jednocześnie padło na Lin Fana, jakby oglądali klauna, żart.

Jednak Lin Fan nie tylko nie poczuł się zirytowany, ale na jego ustach pojawił się znaczący uśmiech: „Czy to prawda?”

Po skończeniu mówienia, powoli wstał. Jego wzrok przesunął się po wszystkich obecnych, „Mam nadzieję, że będziecie mogli się tak radośnie śmiać później!”

Co?

Co ten facet próbuje powiedzieć?

Tłum zmarszczył brwi i właśnie wtedy, gdy wszyscy chcieli dalej wyśmiewać i śmiać się z Lin Fana, zobaczyli, że Lin Fan zwrócił się bezpośrednio do Bai Yi: „Będę na ciebie czekał na zewnątrz!”

Po skończeniu przemówienia Lin Fan opuścił prywatny salonik, nawet nie spojrzawszy na tłum.

„Tsk! Co za cham! To taki żart. A mimo to nie pozwala innym się z niego śmiać?” W tym momencie ładna twarz Wen Qian przybrała wyjątkowo brzydki wyraz, ponieważ była pełna obrzydzenia i pogardy.

Reszta tłumu również uważała, że to, jak Lin Fan się wkurzył, było upokarzające, i to sprawiło, że stał się obiektem żartów.

„Zignoruj go! Musiał czuć się zbyt zawstydzony, żeby tu zostać. Dlatego podjął rozsądną decyzję i się wycofał!”

„Dokładnie! Jakie ma prawo porównywać się z naszym opiekunem klasowym?”

„Haha... Lepiej po prostu odejść! Co za nic nie warty darmozjad! Zjedzmy posiłek sami!”

Wszyscy śmiali się i wygłupiali, najwyraźniej nie przejmując się odejściem Lin Fana.

Z wyjątkiem Bai Yi!

Wpatrywała się w puste drzwi prywatnego salonu. Rozczarowanie w jej sercu osiągnęło punkt kulminacyjny.

Nie potrafi zachować pozorów i staje się obiektem śmiechu!

A teraz wpadł w furię i stracił nawet szacunek!

W kącikach ust Bai Yi pojawił się cień goryczy, co sprawiło, że poczuła się przygnębiona.

Wkrótce!

Kelnerzy z szacunkiem wnosili jeden po drugim talerze z wykwintnymi daniami.

Wen Qian, Lin Guangyao i inni próbowali jedzenia i napojów jednocześnie. Byli niezwykle uradowani.

W międzyczasie prawie wszyscy podlizywali się Lin Guangyao, jakby był ich idolem, któremu okazywano cały szacunek i cześć.

Jednak wkrótce sytuacja się zmieniła!

Stuk! Stuk! Stuk!

Jeden po drugim, kroki rozbrzmiewały głośnym echem . Wszystko, co można było zobaczyć, to że menedżer Wang, który był tu wcześniej, wszedł ponownie do pokoju,

„Panie Lin, nasza Młoda Pani przyszła wznieść toast!”

Wysięgnik!

Gdy tylko wypowiedział te słowa, wszyscy w prywatnym salonie odłożyli pałeczki i wstali jak jeden mąż.

Młoda Pani?

Naturalnie, ma na myśli Xue Meigui!

Wszyscy byli niezwykle podekscytowani. Nigdy w snach nie mogli sobie wyobrazić, że będą świadkami sceny, w której Xue Meigui wznosi toast. W tej krótkiej chwili stali się niezwykle podekscytowani i poruszeni.

A Lin Guangyao, która również była podekscytowana, była zaczerwieniona na twarzy: „Świetnie! Proszę wpuścić Młodą Panią!”

Pełna gracji postawa Lin Guangyao przykuła uwagę Wen Qian, Bai Yi i pozostałych.

W tym momencie wzrok wszystkich skierowany był na drzwi.

I to tuż pod ich czujnym okiem!

Stuknij! Stuknij! Stuknij!

Rozległ się głośny odgłos kroków, a piękna kobieta w ognistoczerwonej sukni powoli ukazała się w polu widzenia wszystkich.

To nikt inny, jak Xue Meigui!

Nie tylko to!

Za Xue Meigui podążali Hei Hu i grupa dużych mężczyzn w garniturach. Ich potężna obecność była przerażająca.

Jednak zaraz po tym, jak Xue Meigui weszła do prywatnego salonu i obrzuciła tłum szerokim spojrzeniem. Jej wyrafinowane brwi utworzyły lekki grymas,

„Gdzie jest pan Lin?”

Co?

Gdy tylko wypowiedzieli te słowa, menadżer Wang, Lin Guangyao i pozostali całkowicie zamilkli.

W ich umysłach zrodziły się ślady złego przeczucia.

Kierownik Wang szybko powiedział ostrożnym tonem: „Młoda Pani, czy pan Lin nie jest tutaj?”

Po tych słowach menadżer Wang nie mógł się powstrzymać od wskazania palcem na stojącego Lin Guangyao.

Lin Guangyao również szybko podniósł swój kieliszek i powiedział z szacunkiem: „Witaj, młoda pani. Jestem Lin Guangyao, pan Lin, o którym mówisz! Ratowanie życia w tamtych czasach nie było żadnym problemem! Młoda pani, nie musisz się tym przejmować!”

Co?

Gdy Xue Meigui to usłyszała, w pięknych oczach nagle pojawił się błysk chłodu.

Zwłaszcza po tym, jak zobaczyła puste miejsce obok Bai Yi. Natychmiast zdawała się coś rozumieć!

Uzyskiwać!

Uzyskiwać!

Uzyskiwać!

Xue Meigui stawiała krok za krokiem w stronę Lin Guangyao.

Gdy patrzyli, jak Xue Meigui wchodzi, Bai Yi, Wen Qian i inni poczuli, jak wzburzenie w ich sercach wzrasta. Ich szacunek dla Lin Guangyao niemal osiągnął ekstremum.

Wyglądało to tak, jakby każdy mógł to zobaczyć – obraz Xue Meigui wznoszącej z szacunkiem toast na cześć Lin Guangyao.

Jeśli chodzi o Lin Guangyao, on również miał duszności. Kiedy spojrzał na Xue Meigui, która się do niego zbliżała, próżność w jego sercu osiągnęła pełnię.

Tuż przed nim stanął Xue Meigui,

Lin Guangyao szybko podniósł kieliszek z winem, gdyż poczuł potrzebę powiedzenia czegoś.

Jednak zanim zdążył wypowiedzieć słowa!

Policzkować!

Głośno usłyszał uderzenie w twarz, które tak mocno go uderzyło, że zatoczył się cały i niemal się przewrócił.

W tym samym momencie rozległ się przerażający głos Xue Meigui: „Kim ty myślisz, że jesteś? Jak śmiesz podszywać się pod pana Lina?”