Rozdział 007: Elokwencja Stelli przełamuje sytuację

Andy spojrzał w kierunku wskazanym przez córeczkę i zobaczył stos rzeczy leżących na ziemi.

Dwa zeszyty ćwiczeń, kilka długopisów, tani telefon komórkowy i dwa tanie ubrania. Pośrodku tej sterty bezwartościowych rzeczy leżał damski złoty zegarek inkrustowany kolorowymi kamieniami szlachetnymi.

Andy zmarszczył brwi jeszcze bardziej.

Nie ma znaczenia, czy Stella ukradła te rzeczy, czy nie. Ważne jest to, że w końcu zaprosił Ethana do domu, a ta dzika, wiejska dziewczyna faktycznie spowodowała tak paskudną scenę.

Wzrok Ethana spoczął na Stellę.

Dziewczyna stała tam z spokojnym wyrazem twarzy i wyprostowanymi plecami. Mimo że złapano ją na gorącym uczynku i uznano za złodziejkę, nie okazywała żadnych emocji.

Kiedy spotkałem ją po raz pierwszy, ona również podnosiła z ziemi udka kurczaka i jadła je z tak pozbawionym wyrazu wyrazem twarzy.

Ethan zmarszczył brwi, czując się nieswojo z powodu jej obojętnego spojrzenia.

Przypomniałem sobie, co Jack powiedział, że „ona jest małą kochanką Andy'ego”.

Ethan podszedł do sofy, usiadł i zapytał swobodnie: „Andy, kim jest ten...”

Gdy tylko Wanda zobaczyła Ethana, szybko kazała służbie przygotować herbatę. Już była bardzo zaskoczona, że Zander przyjdzie na kolację, ale nie spodziewała się, że Ethan też przyjdzie. Następnym razem, gdy zobaczy swoje bratowe, będzie miała coś do pokazania.

Słysząc to, szybko odpowiedziała: „To moja córka z moim byłym mężem, Stellą”.

Nie jest tajemnicą, że Wanda i Andy biorą ślub po raz drugi.

Ethan nieznacznie uniósł brwi i spojrzał na Stellę , która okazała się pasierbicą Andy'ego .

„ Stella , tu Ethan z Huangsheng Group , dzwonię do kogoś.”

Stella spojrzała na Ethana i spokojnie powiedziała: „Ethan”.

Ethan spojrzał na nią i lekko skinął głową.

Protekcjonalne i obce nastawienie sprawiało wrażenie, jakby spotykał Stellę po raz pierwszy. Stella także rozumiała to w milczeniu i wolała zapomnieć o tym, co wydarzyło się wcześniej.

„Dorastała na wsi i nie miałem czasu, żeby ją zdyscyplinować. To moja odpowiedzialność, że to zrobiła. Ethan, proszę, wybacz mi”. Wanda odciągnęła Stellę na bok i po cichu zaczęła wywierać na nią siłę rękoma.

Cóż za awanturnik! Jeśli zniszczy dobre wrażenie rodziny Jonesów w oczach Ethana, nigdy jej tego nie wybaczę!

Andy nie chciał stracić twarzy przed Ethanem , więc powiedział: „Pozwól mojej żonie zająć się sprawami dzieci. Ethan , chodźmy najpierw do gabinetu”.

Celem zaproszenia Ethana jest omówienie współpracy rodziny Jonesów z Grupą Huangsheng. Andy od dawna chciał współpracować z Huangshengiem, lecz nie udało mu się dostać na pokład tego wielkiego statku.

Teraz, gdy jego najstarsza córka zaręczyła się ze najstarszym wnukiem rodziny Yales, Andy wykorzystuje tę znajomość, aby zbliżyć się do Ethana.

Nie spodziewałem się, że coś takiego wydarzy się u mnie w domu.

„Andy, nie martw się o mnie. Najpierw zajmij się swoimi sprawami osobistymi, a potem możemy porozmawiać o pracy”. Ethan powiedział lekko.

Jego ton był łagodny i brzmiał przyjaźnie, ale jego postawa była stanowcza i nie powstrzymywał się od odrzucenia.

Zajmuje wysokie stanowisko i jego styl działania zawsze był taki sam. Na pierwszy rzut oka wydaje się być osobą wyluzowaną, ale w rzeczywistości jest nieuprzejmy i niezwykle zimny.

Andy zauważył, że bardzo mu na tym zależy. Nie był pewien, co miał na myśli i czuł się nieswojo.

Służący przygotował herbatę i podszedł. Wanda wzięła filiżankę i uważnie podała ją Ethanowi: „Ethan, napij się herbaty”.

Andy spojrzał na Stellę z niezadowoleniem w oczach. „Oddaj rzeczy Sophii i przeproś. Biorąc pod uwagę, że to twoje pierwsze przewinienie, tym razem odpuszczę. Jeśli to się powtórzy, nie obwiniaj swojego wujka za bezlitosność”.

Stella zignorowała go i spojrzała na Sophię. Mimo że znalazła się w centrum burzy, nie pozostała ani skromna, ani arogancka: „Sophia, powiedziałaś, że ukradłem twoje rzeczy, gdzie są dowody?”

Sophia powiedziała: „Zegarek był w twojej torbie, więc oczywiste jest, że go ukradłeś, jakich dowodów potrzebujesz?”

„ Jeśli było w mojej torbie, to znaczy, że to ukradłem? Wtedy powiem, że włożyłeś to do mojej torby i celowo mnie wrobiłeś”. Stella powiedziała spokojnie.

"Gadacie bzdury!" Sophia podniosła głos.

„Po pierwsze, zawsze noszę ze sobą torbę, więc łatwo ci coś w niej ukryć. Po drugie, nie znam tego miejsca i nawet nie wiem, który pokój jest twój. Jak mogę wkraść się do twojego pokoju i coś ukraść?”

Stella dokładnie przeanalizowała sytuację, po czym powiedziała:

„Nie lubisz mnie, więc celowo zostawiłeś mnie na półce ostatnim razem. Ale Andy zawsze prosi mnie, żebym przyszedł tu zjeść. Chcesz, żeby Andy mnie znienawidził i nigdy więcej nie prosił, żebym tu przyszedł, więc fałszywie oskarżasz mnie o kradzież”.

„ Ty... ty bredzisz!” Sophia nie spodziewała się, że Stella wie, co ona myśli. Wpadła w panikę i odwróciła się, żeby spojrzeć na pokojówkę o imieniu Tingting.

„Siostro Tingting, mówiłaś wcześniej, że widziałaś Stellę wkradającą się do mojego pokoju, prawda?”

"Tak." Tingting skinął głową: „Widziałem, jak wkradła się do pokoju drugiej młodej damy, gdy nikogo nie było w pobliżu”.

Wanda poczuła, że Stella naprawdę ją zawstydza i zrugała ją: „Dowody są, o co jeszcze masz się kłócić? Dlaczego szybko nie przyznasz się do błędu? Jak długo chcesz się ośmieszać?”

Stella zignorowała ją i spojrzała na służącą, która mówiła: „Powiedziałaś, że widziałaś, jak zakradałam się do pokoju Sophii , więc pytam cię, dlaczego nie wyszłaś, żeby mnie powstrzymać?”

„ Jako sługa rodziny Jonesów , oprócz swojej pracy, jesteś również odpowiedzialny za ochronę bezpieczeństwa mienia rodziny pana. Dlaczego nie wypełniasz swoich obowiązków?”

„Ja... ja nie wiedziałam, że zamierzasz ukraść...” Tingting nie spodziewała się, że ta cicha dziewczyna, która wyglądała na słabą i łatwą do zastraszenia, nagle stanie się tak agresywna.

„Nie wiedziałeś, że zamierzam coś ukraść, więc nie powstrzymałeś obcego przed wejściem do pokoju twojej damy? A co jeśli chciałbym skrzywdzić twoją damę? A co jeśli twoja dama zostanie zraniona? Nie obchodzi cię to?”

„Ja… ja…”

Stella zadała Tingting serię pytań, pozostawiając ją bez słowa.

Jeśli tak, to rzeczywiście zaniedbała swoje obowiązki.

Stella naciskała: „Kiedy przebierałam się na górze, zostawiłam torbę na zewnątrz szatni. Włożyłeś zegarek do mojej torby, kiedy nie zwracałam uwagi”.

Ona tylko zgadywała, ale Tingting miała wrażenie, że ktoś nastąpił jej na ogon. „Nie, nie zgadłam!”

Widząc jej reakcję, domysł Stelli stał się pewny, a jej oczy stały się jeszcze zimniejsze:

„Słowa nie wystarczą. Mówisz, że tego nie zrobiłeś, ale gdzie są dowody?”

„Ja... ja...” Tingting nie miała żadnych dowodów na to, że to nie ona to tam umieściła.

Ethan powoli uniósł kąciki ust. Nie spodziewał się, że ta mała dziewczynka, która zwykle niewiele mówiła, w tej chwili będzie aż tak złośliwa. Za pomocą kilku słów wyrwała się z pułapki, w którą wpadła, i wskazała palcem na swojego przeciwnika.

Widząc, że Tingting jest prowadzona przez Stellę , Sophia spojrzała na nią groźnie.

Tingting zareagował natychmiast i nalegał: „Tak czy inaczej, to ty to ukradłeś, ja to widziałem!”

Stella patrzyła na Tingtinga przez kilka sekund, po czym nagle zmieniła temat: „W takim razie zadzwoń na policję”.

Słysząc to, Andy i Wanda jednocześnie zmarszczyli brwi.

Ethan powoli pił herbatę, a kącik jego ust pogłębiał się. Dziewczyna już zyskała przewagę, wezwanie policji nie było w tym momencie mądrym posunięciem. Był trochę ciekaw, co ona zrobi dalej.

Andy otworzył usta i chciał coś powiedzieć, ale Stella znów przemówiła powoli: „Nie znam rozkładu pokoi rodziny Jonesów , więc jak tak dokładnie znalazłam pokój Sophii? ” Spojrzała na Tingting i kontynuowała: „Ponieważ ktoś z rodziny Jonesów zmówił się ze mną. To moja wspólniczka powiedziała mi, który pokój jest pokojem Sophii , i to ona powiedziała mi, że w pokoju Sophii jest bezcenny zegarek i poprosiła mnie, żebym go ukradła”.

„Dlaczego siostra Tingting mnie nie zatrzymała, gdy zobaczyła, że wchodzę do pokoju Sophii? Ponieważ jest moją wspólniczką. Umówiliśmy się, że sprzedamy zegarek i podzielimy się zyskiem 50-50.”

„Nie spodziewałam się, że siostra Tingting mnie zdradzi po poznaniu prawdy. Wtedy nie będę musiała jej kryć”.

„Andy, zadzwoń na policję.” Stella spojrzała na Andy'ego. „Powiem policji prawdę”.

„Gadacie bzdury! Ja tego nie zrobiłem!” Tingting nie spodziewała się, że nagle zostanie na nią wylana miska z brudną wodą i od razu wpadła w panikę.

Stella spojrzała na nią, „Siostro Tingting, nie bój się, przyznaj się, a będziemy traktowani łagodnie. Dopóki przyznajemy się do błędów i potrafimy je naprawić, policja będzie starała się zapewnić nam łagodniejsze traktowanie”.

Cóż za dobry trik na odwrócenie uwagi od kłopotów.

Ethan się uśmiechnął. „To wielki zaszczyt przyznać się do swoich błędów, a następnie zmienić się na lepsze. Andy, skoro te dwa dzieciaki są gotowe zacząć nowe życie, dlaczego nie spełnimy ich życzenia i nie pozwolimy im pójść na policję, żeby przemyśleli swoje błędy?”

„Nie! Nie chcę iść na policję!” Twarz Tingtinga była blada.

Ma dopiero dwadzieścia lat, jak mogła przeżyć to wszystko? Kiedy usłyszałam, że naprawdę zostanę zabrana na policję, łzy od razu popłynęły mi po twarzy.

„To Druga Panna poprosiła mnie, żebym włożył zegarek do jej torby. Nie spiskowałem z nią, żeby ukraść rzeczy rodziny Jonesów . Panie, proszę mi uwierzyć...”

„ Jak śmiesz oczerniać Drugą Pannę, ty draniu!” Widząc, że sytuacja jest nie w porządku, Wanda natychmiast stanęła w obronie Sophii , „Spakuj swoje rzeczy i natychmiast stąd uciekaj. Susan , pilnuj jej i nie pozwól jej zabrać niczego, czego nie powinna”.

„Pani, ja... wiem, że się myliłem. Przez chwilę byłem zdezorientowany. Kiedy usłyszałem, jak druga młoda dama mówi, że jej nie lubi, chciałem ją od niej odepchnąć. Proszę, nie odepchnij mnie. Nie odważę się zrobić tego ponownie...”

Gdyby rodzina Jonesów zwolniła ją z pracy z powodu tego incydentu, jej reputacja w środowisku niań ległaby w gruzach.

„Druga Panno, proszę wstaw się za mną...” Tingting mocno chwyciła Sophię za ramię, jakby chwyciła za słomkę ratującą życie.

Sophia była w tej chwili tak zdenerwowana, że nie miała siły, by się nią przejmować, więc po prostu odtrąciła jej dłoń.

Tingting był oszołomiony: „Druga panna...”