Rozdział 6

Zong Jinghao zmarszczył brwi, czując się oszukany.

Ciotka Yu już się obudziła, żeby przygotować śniadanie w salonie.

Kiedy zobaczyła Lin Xinyan siedzącą samotnie na sofie w piżamie, uśmiechnęła się i zapytała: „Czy dobrze spałaś wczoraj?”

Myślała, że Zong Jinghao zostanie z Bai Zhuwei i nie wróci wczoraj wieczorem. Jednak w nocy usłyszała jakieś hałasy. Gdy wstała, żeby sprawdzić, co się stało, zobaczyła, że Zong Jinghao wrócił i spał w swoim pokoju.

To była żona wybrana dla młodego pana przez jego matkę i z pewnością była dobra. Ciotka Yu, która zawsze opiekowała się młodym panem, była szczęśliwa, widząc, że w końcu się ożenił.

Jej ton i wyraz twarzy były zbyt entuzjastyczne i niewytłumaczalnie intymne.

Lin Xinyan uśmiechnął się sztywno i odpowiedział: „Spałam całkiem dobrze”.

„ W takim razie chodźmy się szybko przebrać. Przygotuję śniadanie i wkrótce będziesz mógł zjeść” – powiedziała Ciotka Yu, wchodząc do jadalni i zaczynając robić śniadanie.

Lin Xinyan spojrzała na swoją piżamę i zobaczyła, że ubrania, które przyniosła, wciąż znajdują się w pokoju.

Mężczyzna w pokoju powinien już się ubrać, prawda?

Wstała i poszła w kierunku sypialni. Gdy stała przy drzwiach, podniosła rękę i zapukała do drzwi.

Nikt nie odpowiedział.

Zapukała ponownie, ale nadal nie było odpowiedzi.

Nie mając innego wyjścia, spróbowała popchnąć drzwi. Nie były zamknięte od środka, a drzwi otworzyły się natychmiast po tym, jak je popchnęła.

W chwili, gdy drzwi się otworzyły, uderzyła ją chłodna atmosfera niczym w grudniu, powiała lodowatym wiatrem, który sprawił, że zadrżała.

Mężczyzna siedział na skraju łóżka i zimno wpatrywał się w kartkę papieru.

Ten papier-

Niedługo potem Lin Xinyan wyraźnie zobaczyła, co trzymał w dłoni i zobaczyła bałagan na podłodze. Poczuła upokorzenie, że jest szpiegowana i że jej prywatność została naruszona. Wbiegła do pokoju i wyrwała papier. „Jak mogłaś? Przeszukałaś rzeczy innych ludzi bez ich zgody. Czy rozumiesz, czym jest prywatność?”

Hahaha.

Zong Jinghao prychnął: „Prywatność?”

Jego fałszywy uśmiech wyglądał szczególnie przerażająco. „Wyszłaś za mnie, nosząc w brzuchu bękarta. Jak śmiesz teraz mówić o prywatności?”

„ Ja… ja…”, chciała wyjaśnić Lin Xinyan, ale w tamtym momencie nie potrafiła znaleźć odpowiedniego wytłumaczenia.

Zong Jinghao wstał. Jego kroki nie były ani pospieszne, ani wolne, a były szczególnie rytmiczne. Każdy krok był jak zbliżające się ciśnienie atmosferyczne. Ciemne chmury przesunęły się nad jego ostrymi brwiami. „Powiedz mi. Jaki jest twój motyw?”

Czy planowała zmusić go do wychowywania dziecka innej osoby, nie wiedząc o tym, i pozwolić mu zostać najstarszym wnukiem rodziny Zong?

Czy poprzednia umowa była tylko jej wybiegiem?

Im więcej o tym myślał, tym bardziej jego twarz się zapadała.

Lin Xinyan zacisnęła usta, a jej ciało zadrżało. Cofała się, chroniąc brzuch dłońmi, bojąc się, że zrobi krzywdę dziecku w jej wnętrzu. „Nie chciałam tego przed tobą ukrywać. Ponieważ nasze małżeństwo było tylko transakcją, nie powiedziałam ci o tym. Nie było absolutnie żadnego motywu”.

Ton Zong Jinghao był niewytłumaczalnie przerażający i onieśmielający: „Naprawdę?”

Lin Xinyan pilnowała dolnej części brzucha, gdy spokojnie się wycofywała. Trzymając się opanowania, powiedziała: „To prawda. Jak można blefować w takiej sprawie? Jeśli mam jakieś niewłaściwe myśli , poniosę bolesną śmierć. Poza tym, jeśli naprawdę cię oszukałam, myślę, że masz środki, żeby mnie zmiażdżyć, prawda?”

Choć jej ruchy były bardzo subtelne, Zong Jinghao i tak je dostrzegł, gdy jego wzrok przesunął się po brzuchu, który ochraniała.

Jego spojrzenie było utkwione w jej twarzy. „Dlaczego nie wyjaśniłaś mi tego jasno na początku?”

Zong Jinghao nie uwierzył jej tak łatwo.

Jej dłonie chroniły jej brzuch, zaciskając się mocno. Bycie w ciąży z tym dzieckiem było dla niej zbyt nieoczekiwane, ale to był członek jej rodziny spokrewniony z nią przez krew. Straciła brata, więc chciała urodzić to dziecko.

Od teraz może być jak w przeszłości. Wszyscy troje mogą na siebie liczyć.

Myśląc o tej nocy, nie mogła powstrzymać drżenia rąk od zimnego potu. „Ja... ja się o tym dowiedziałam niedawno”.

Nie odważyła się nawet powiedzieć Zhuang Zijin, że nie odważyła się położyć listy kontrolnej w szpitalu, ponieważ bała się, że Zhuang Zijin ją znajdzie.

Nie spodziewała się, że wywoła tak duże zamieszanie.

Co sprawiło, że Zong Jinghao zaczął podejrzewać ją o nieczyste pobudki.

Miała zaledwie osiemnaście lat i tak naprawdę...

Jak rozwiązłe było jej życie prywatne?

Twarz Zong Jinghao była niezwykle ponura, gdy ją ostrzegł: „Lepiej zachowuj się przyzwoicie w tym miesiącu. Jeśli dowiem się, że wywołujesz jakieś zamieszanie-”

„ Nie, absolutnie nie. Będę się zachowywać przyzwoicie, a jeśli przekroczę granicę, oddam się do twojej dyspozycji” – szybko obiecał Lin Xinyan.

Nawet jeśli nie uda jej się zdobyć jego zaufania, nie wolno jej wzbudzać w nim wątpliwości co do jej motywów.

odzyskanie jej rzeczy byłoby dla niej niekorzystne.

Zong Jinghao przyglądał się jej uważnie, jakby oceniał wiarygodność jej słów.

Klang, klang – w tym momencie podeszła do nas ciocia Chen. „Śniadanie gotowe”.

Zong Jinghao zmrużył oczy i powstrzymał gniew. „Posprzątaj podłogę”.

Potem odwrócił się i wyszedł z pokoju.

Gdy tylko Zong Jinghao wyszedł, nogi Lin Xinyan zrobiły się słabe. Oparła się o niską szafkę za sobą i długo zajęło jej odzyskanie sił. Następnie przykucnęła i podniosła ubrania, które były rozrzucone na podłodze.

Gdy zobaczyła w dłoniach wynik badania USG dziecka, łzy popłynęły jej po twarzy i kapały na papier.

Otarła twarz. Nie powinna płakać, bo to oznaka słabości.

Nie może być słaba, skoro jej matka i dziecko w jej brzuchu jej potrzebują.

Złożyła papier i włożyła go do torby. Następnie przebrała się i opuściła pokój.

W jadalni nie było nikogo. Ponadto na stole jadalnym stały puste kubki po kawie i puste talerze. Prawdopodobnie skończył jeść i wyszedł.

Lin Xinyan odetchnęła z ulgą. Spędzanie czasu z tym mężczyzną było naprawdę przytłaczające.

Następnie poszła do stołu w jadalni i zjadła.

Po śniadaniu wyszła, mówiąc Zhuang Zijin, że wraca. Bała się również, że Zhuang Zijin będzie się o nią martwił.

Gdy tylko weszła do drzwi, zatrzymał ją Zhuang Zijin, który zapytał: „Najstarszy mistrz rodziny Zong-”

„ Mamo”. Ton Lin Xinyan był bardzo poważny, ponieważ nie chciała mówić więcej na ten temat. „To bardzo dobry człowiek. Nie martw się o mnie”.

Zhuang Zijin westchnęła. Jej córka, która dorosła, miała własne zdanie i nie lubiła słuchać zbyt wielu narzekań. Zhuang Zijin nie mogła powstrzymać się od poczucia straty: „Dbałam o ciebie”.

Martwiła się, że będzie źle traktował jej córkę.

Lin Xinyan ją przytuliła. Nie miała tego na myśli, ale konfrontacja z Zong Jinghao i usilne próby przekonania go wyczerpały ją do granic wyczerpania.

„ Mamo, jestem po prostu trochę zmęczony i nie miałem tego na myśli”.

„ Wiem, nie winiłam cię” – Zhuang Zijin pogłaskała ją po plecach. Wydawało się, że wyczuwa jej wyczerpanie. „Jeśli jesteś zmęczona, prześpij się i odpocznij przez chwilę”.

Lin Xinyan skinęła głową. Chociaż nie chciała spać, czuła się rzeczywiście wyczerpana. Następnie zasnęła po tym, jak poszła do sypialni.

W południe Zhuang Zijin skończyła przygotowywać lunch i poprosiła ją, żeby się obudziła i zjadła.

Siedząc przy stole jadalnym, Zhuang Zijin podała swojej córce ryż: „Ugotowałam rybę. To twoja ulubiona potrawa”.

Zhuang Zijin czuła się winna wobec swojej córki. Chociaż urodziła Lin Xinyan, nie zapewniła jej szczęśliwego dzieciństwa i pozwoliła jej cierpieć.

Lin Xinyan spojrzała na słodko-kwaśną rybę przygotowaną przez jej matkę na stole. Miała słaby słodko-kwaśny aromat. Kiedyś była to jej ulubiona potrawa, ale teraz, gdy ją poczuła, wywróciła żołądek do góry nogami.

Nie mogła się powstrzymać. Ugh-

„ Tak.”

Zakrywając usta, Lin Xinyan nie miała czasu na wyjaśnienia. Poszła prosto do łazienki i zwymiotowała, opierając się o krawędź umywalki.

Zhuang Zijin była zmartwiona i przyszła. Jako osoba, która już rodziła, jej twarz lekko zbladła, gdy zobaczyła reakcję córki. Jednak nie uwierzyła w to, ponieważ jej córka była bardzo konserwatywna i uczciwa, a w szkole nigdy nie miała chłopaka. Jest osobą o moralnej integralności.

Głos Zhuang Zijin lekko zadrżał: „Yan, co się z tobą dzieje?”

Ciało Lin Xinyan nagle zesztywniało. Jej dłonie zacisnęły się coraz mocniej na krawędzi zlewu. Ponieważ zdecydowała się zatrzymać to dziecko, Zhuang Zijin prędzej czy później będzie musiała się o tym dowiedzieć.

Odwróciła się, by spojrzeć na matkę i zebrała się na odwagę.

„ Mamo, jestem w ciąży.”

Zhuang Zijin nie mogła się uspokoić ani na moment i cofnęła się. Nie mogła w to uwierzyć. Jej córka miała zaledwie osiemnaście lat.