Rozdział 251

Nawet z moim wilkiem nie ćwiczyłem od tygodni. Moje mięśnie krzyczały w proteście, gdy cały czas się uchylałem. Instrukcje Jaspera trafiały w próżnię, gdy skupiałem się, by nie zostać uderzonym. Czując, jak jego ręce mnie chwytają, moje ciało nagle poszybowało w powietrzu. Moje plecy uderzyły o ścianę, zanim osunęła się w dół.

„Kurwa”. Jęknąłem, ale nie miałem czasu, żeby się otrząsnąć. Patrzyłem, jak wojownik chwycił za radio, żeby powiedzieć Alphie Ripowi, gdzie jestem. Podskakując, mój wilk zmusił moje nogi, żeby skoczyły do przodu na jego grzbiet. Jednym ruchem skręcił mu kark, zanim nacisnął przycisk wywołania.

Kiedy upadł na ziemię, ja również upadłem na podłogę. Mój oddech był ciężki, kiedy czołgałem się do drzwi i je zamknąłem. Na wypadek, gdyby ktoś postanowił przyjść i sprawdzić, jak się tu dzieje.